kürdistan da ülkücü olmak

muzdarip olduğum durum. zordur sözlük. hem de ne kadar zordur bir bilsen.

zorunlu hizmet için gelmişsindir kürdistan'a. ülkücüsündür. sapına kadar. kendini rahatça ifade ettiğin, istediğin politik aktiviteleri gerçekleştirdiğin, ülküdaşlarınla bir olmanın verdiği kardeşlik duygusunu rahatça tadabildiğin bir batı şehrinden gelmişsindir. hayat zordur artık. çünkü yan komşunun 17 yaşındaki iri kıyım oğlunun mahallenin karakoluna molotof attığını biliyorsundur. oturduğun apartmanın duvarlarında yazan "aposuz dünyayı başınıza yıkarız" ve "dişe diş kana kan, intikam intikam. hpg" yazılarını görüyorsundur. her cumartesi akşamı arka caddede kurulan barikatlarla çevik kuvvetin çatışma seslerini duyuyorsundur. kendini saklamak zorunda kalırsın zamanla. kendini unutursun, benliğini unutursun. arkadaşlarınla sahrayıcedit ülkü ocakları'nın önünde birbirinize iki kulak yaparak çektirdiğiniz resme ağlayarak bakarken bulursun kendini.

yandı yürekler yandı albümünü sesi kısık dinlemek zorunda olmaktır kürdistan'da ülkücü olmak. ozan ârif'in yasaklar'ını dinleyememektir.

tuz almaya gelen komşu, kapının karşısındaki bozkurt figürünü görmesin diye ter dökmektir.

zordur.