bugün

susam sokağı'nı izleyerek büyümüş her çocuğun özendiği ve uygulamaya çalıştığı bisküvi yeme biçimidir, kurabiye canavarı gibi döke saça kurabiye yemek ya da yediğini sanmaktır. yarısından çoğu etrafa saçılır, ebeveynlerden azar işitme sebebidir.
kurabiye canavarı yemekten çok doğası gereği parçalamak üzere eylemde bulunur*. kurabiye olayı ise oyalayıcılık açısından önüne sürülmüş yemdir bir nevi. diğer karakterlere saldırıp parçalamaması için avutulur aslında o aptal kurabiyelerle. biliyorum bir dönem çocukluğunu bu canavarın kurabiye sevgisi üzerine şekillendirmiş arkadaşlar mevcut aramızda ama gerçekler acı oluyor kimi zaman.

bu tıpkı yamyam kabilelerinin insan etinden vaz geçmeleri için domuz etine alıştırılmalarına benziyor. domuz eti insana en yakın tadı verir derler bazı cannibalism tutkunu arkadaşlar.. kurabiye de öle bişey olsa gerek.
susam sokağı izleyicisi her çocuğun hayatında 1 kere denemeye kalktığı ya da denemeyi istediği eylemdir.
güncel Önemli Başlıklar