bugün

Çıkarır masaya vururdum.
farklı bir şey ögrenemeyecegim için sıkılırdım.
Kendimin amınakoyacam en son yeter düşsün şu başlık.
(bkz: Ay ben gülerim)
anlayamazdım, çekinirdim, tuhaf bulurdum, o yüzden sevip sevemeyeceğimi bilemezdim.
yine severdim.
Severdim. Onun iç dünyasını öğrenmek ister, kitap yaprağını çevirirkenki ciddiyetini incelerdim ona dokunmadan.

Belki başka bir zaman, onun huylandığı yerine dokunmaya çalışırdım, ürkütmeden.

Belki uzun zaman önce anlattığı şeyi hatırlar, onun şu anki durumunu anlarken bağlantı kurardım.

Belki neden kahveyi bu kadar çok sevdiğini sorardım. Belki onun her beğenisi ve yönelimini, macera hikayeleri dinleyen al yanaklı bir
Çocuk gibi dikkat kesilirek dinlerdim, ağzından dökülen her kelimeyi büyük bir iştahla yutardım. Imm,ona biraz daha yaklaşırdım.

Başkasına anlatmadığı şeyleri anlattığında şanslı hissettiğimi gösterirdim.

Herkesin içinde dayanamayıp sarılır,tenini bir nefeste tüketmezdim.

Koşturmazdım, yormazdım, bitirmezdim onu. Bana açılsın, kendini açsın,açtıkça çoğalsın diye bana sunduğu imgeler bahçesinde daldan dala atlardım. Belki yeni imgeler ekerdim.

Çantasına küçük bir not atardım arada, yine salaklanma bütün gün,diye.

Hayır romantik davranmazdım. Her karışını keşfetmeyi bireysel proje bellerdim. Ama çok özür dilerim bedenler dünyasında yaşıyorduk değil mi?
hayır. Hiç çekilmez bi tipim.
Biraz sevmezdim. Tamam iyi bir insansin kale ama bir dediğin bir dediğini tutmuyor. Hani sen orda calisacaktin. Gene mi caydin. Hani sen gidecektin. Ee burdasin. Gibi, gibi.
aşık bile olurdum ya. yemin ederim erkek olsam kız halimden iyisini bulamazdım.

ama erkek olsam belki gay olurdum bilmiyorum.
Sanmıyorum. Niye gidip hem huyu hem kendi güzel biriyle olmak varken loserın tekiyle vakit harcayayım ki. Onunla mı uğraşacağım?
Sen böyle sorunca ben kendimden nefret ettim. Ne iğrenç bir insanmışım amk...
Severdim zira masrafsız adamım çevremdekilerden birşey istemem onlarda benden istemesin isterim ama imkansız bir istek dahası iyi bir sırdaşım uzaktan soğuk görünsemde eğlenceliyimdir haddimi bilirim yani kesinlikle kendime bağımlı olurdum.
ulan ben derse geç girip benden 5 dk sonra girenleri kınayıp salak ilan eden insanım. sevemem, imkansız.

siz de tanısanız gıcık olursunuz zaten puhhahaha. çok da şeyimde afedersin.

ama yine de canım kendim ❤
çok severdim. çünkü arkadaşlarım ve sevgilim için ölme gibi özelliklerim var.
Sevmezdim. Beni sevecek kadına bol şans çok zor bir görevi var .
ben hayır diyorum.
Zor ya. Baya zor.
kendimi her gördüğümde yine karşıma çıktı tipini ziktiğim derdim ... keşke kendimi hiç tanımasaydım..
evet.
kendimin, benim çocuğum olsun isterdim.
Yoo ne münasebet efendim. Estağfurullah olur mu öyle şey?
ilk bakışta bu tip ne amk der, sonra karmaşık iç dünyasıyla önyargılarımdan kurtulurdum. Ama sonra ne kadar boş biri olduğunu görüp ilişiği keserdim herhalde.
cevabı acı ama sevmezdim. Niye seveyim Niye uğraşayım ki böyle sorunlu gıcık bi tiple. Hiç gerek yok.
ya çok sever ya nefret ederdim. zaten insanlar da öyle yapıyor.
çok enteresan bir soru. aslında sorudan ziyade kendi cevabım beni biraz şaşırttı. 'nooluyo lan?!' dedim.
o anki karşılaştığım halimin duygu durumuna göre değişirdi.
'ayy amma çok konuşuyo lan bu', 'aa ne tatlı ya', 'ııy çok kendini beğenmiş', 'ne kadar sıcak kanlı', 'çok soğuk nevale'

şu yukardaki cümlelerin hepsini de kendim için sarf edebilirdim sanırım anki tanıştığım kff'nin moduna göre. bilemedim.