bugün

son zamanlarda gösterdiğim davranıştır. Geceleri, yaşadığım olayları kendi kendime anlatır ve kendimle konuşurum.
asosyalliğin dibine vurduğun andır. genellikle geceleri yaşanır bu durum. kendine kendi derdini anlatırsın, kendinle konuşursun.
(bkz: monolog)
uzaktan birileri izlemiyorsa sorun yoktur, hatta kişiye çok şey katabilir, bir süre sonra erebilir hatta.
iç hesaplaşma.
Asosyallikten değildir bence. bazen kimsenin söylemediği gerçekleri duyarız kendimizden. insanın kendisiyle hesaplaşmasıdır. neden bilmem daha konuşmaz oldum kendimle. oysa beni benden iyi kim anlar ki?
yalnızlıktan ya da içinde ki söyleyemediğin şeyleri bastırmak için yapılan eylem.
sonunuz hayırlı değil arkadaşlar.

(bkz: gollum)
tatlı tatlı başlayıp küfürle bitebiliyor.
kendinden duyacağı ve kendine anlatacağı bir şeyler olan insanın eylemidir. hem monolog, hem dialogdur.

"kendi kendine konuşana deli derler." cümlesini sanırım çok küçükken laf dalaşında filan kullanıyorduk. şimdiyse kendi kendime konuşmazsam delireceğimi gayet iyi biliyorum. şehir hayatının uzak ve üstünkörü ilişkilerini yaşarken içten konuşmaya ve içten bir şekilde dinlemeye ihtiyaç duyuyoruz hepimiz. insanlardan gittikçe çok daha fazla düşünce ve hayal saklıyoruz. çünkü o kadar çok insanı yaşadık, uyum sağladık ve uyumsuz olduk ki, kendimiz gibi olabileceğimiz bir insan yok etrafımızda. biliyoruz ve sıkıldık. içimizin içinin içine düşmekten, başkasının hayat algısına sıçrayamamaktan sıkıldık. çünkü herkes kendi içindeki spiralin en dibine, kara deliğe balıklama dalış halinde. sindik ve pustuk. sorumluluklar ve beklentileri karşılamaktan başka bir ruhani giysimiz yok uzun süredir. kendimizle kaldığımızdaysa televizyon ve internetle ya "ulusa sesleniyoruz" ya da sadece seyrediyoruz. kendimize nerede dokunacağız o halde, iletişim düşlere bile müdahele ederken? kendimize... bize... ona... içimize... içimizden dışımıza... dışımızdan içimize...
Kişinin kendi ile konuşması duRumudur.

-böyle sorunun ben ta ...
+küfretme Küfretme!

-ahahahaa
+o kadar da komik değildi
-haklısın

-yataktan nası kalkcam ya
+günaydıın kıçındaki pireleri kovalada güne başlayalım artık
-hay ben senin...

-öf şu çocuğa bak
+maldır o mal tipi var onda

-sinemaya tek gelmek sinir bozucu biraz
+ben seviyorum çok cool
-iki kişilik koltuğa oturmuşum bi de

-eski sevgilim yeni sevgili yapmış
+siktiret
-adı ne acaba
Evde tek başınayken bihayli yoğun zühur eder. Bir süre sonra delirdiği sanabilir insan, sansın da. O kadar süre tek başına niye kalıyorsun zaten godoş musun sen?
ben sürekli yapıyorum. deli miyim sözlük? hatta bazı günler sadece bir kaç insanla merhabalaştığım oluyor. ama kendimle aram baya iyi.

not: psikolojiden az buz çakan biri olarak şunu da eklemeliyim ki; paranoyak hallerim çoğaldı. ileride şizofreni mutlak sonum gibi gözüküyor.