bugün

çoğu zaman öfkemi dindirmek için yapmak istediğim eylemdir. karşınızda oturup abuk subuk laflarla, ağzını burnunu yaya yaya konusan sizi çileden cıkaran insanın hak ettiği bir davranıştır. öyle bir vurulmalıdırki * yüzünün yarıdan fazlası geçici felç olsun.
(bkz: sevmiyorsan git vur abi)
bu istek çokça zaman hissedilmesi ile beraber karşıdakinin tekrar kötü bir şekilde karşılık vermeyeceğinden emin olunup gerçekleştirilebilecek olan eylemdir.
ağız burun dalmanın kibar versiyonu mudur nedir bu?
klavye başından bu isteğin bir karşılığı olmuyor. karşı karşıya gelindiğinde de istek sahibinin önce karşısındakine bir bakması gerekiyor akabinde bir karar verilir.

en iyisi direkt olarak tetiğe basmak. malum, tokattan sonra adamın beline sarılması durumu da var. veya daha sert bir karşılık verirse yerler öpülür. analar ne babayiğitler doğuruyor peheyy
kişinin sinirden çatladığı anda yapmak için yanıp tutuştuğu eylem.

tartışma esnasında derdini anlatmak için kendini savunduğunda, boşuna nefes tükettiğini, adeta duvara konuştuğunu anladığında karşındakini kendine getirmek için yapılması gereklilik getiren istektir.

karşındakinin öyle kendi doğruları vardır ki önüne geçemeyeceğini anladığın vakit, önce ona şöyle okkalı bir tokat atmayı aklından geçirirsin. önce düşünürsün, atılan tokadın sonrası ayrılık getirebilir. insanı soğutur. hiç bir şey eskisi gibi olmayabilir. belkide çeker gider. sen, yaşadığın pişmanlıkla kalırsın.

öfkeyi en iyi ne dindirir bilemiyorum ama, şuanda en iyi çözüm bu gibi geliyor bana.
bazen sadece rahatlama amaçlı yapılmak istenen ama genelde şiddeti beynimizi sarsacak derecede kuvvetli olan içgüdüsel hareket.
çok güçlü bir istektir. o konuştukça için içine sığmaz, hindi gibi kabarırsın. daha sonra bir hışımla allahu ekber deyip şlak diye yapıştırırsın osmanlıyı. tabiki konuşmaya başladığında o kişinin yanından uzaklaşmak en makul seçenektir.
öfkenin doruk noktasında eyleme dönüşmesi istenilen istektir. beraberinde vurulan yerden şlak diye ses duyma isteğini de getirir.
sınıf arkadasındır dövsen dövemezsin sövsen sövemezsin. salaktır aptal saptal olaylara trip atar sevglim olsa bukadar olmazdır. işte o zaman o şahıs okkalı bir tokatı haketmiştir.
karsındakı ınsanın laftan anlamadıgı anladıgın anda ılk fıkır olarak aklına gelen ama yapamadıkca dıslerını sıktıgın andır.