bugün

ben oluyorum. sabah, akşam Üsküdar - Kabataş mis gibi çay ve sigara keyfi ile paha biçilmez.
vapurdan başka vesiat eklenmiyorsa varana kadar. şanslı bi insan evladıdır. o vapurda sandviçle kahvaltı yapmak bile başlı başına bi mutluluktur. ayrıca düşünülenin aksine zaman geçtikçe baymaz.
genelde güne gayet güzel bir başlangıç yapmaktadırlar.
ankara da ikamet etmeyen yazarlardır.

(bkz: ankara da deniz olmaması)
Konakta ikamet edip karşıyakada çalışan yazarlardır. Keşke ben olsam.
Olumsuz hava koşullarında yarra yering içip sarhoş olan yazarlardır.
köprü trafiği çekmeyen yazarlardır. deniz manzarası da sabahları iyi gider.
yapamadığımdır.
Kiskandigim durumdur.
Ankara'da mümkün olmayan eylem.
uzun zaman önce adalardan giderdim işe.
Nasıl özeniyorum anlatamam.
imrendiğim yazarlardır keşke bende binsem.
sadece vapur ile gidiyorsa, aşırı şanslı yazarlardır.

lakin istanbul özelinde yorum yapacak olursak genelde benim gibi sırasıyla, vapur, minibüs/otobüs ve metro kullanarak işine gitmek durumunda olan yazarların durumu bok gibidir affedersiniz.
çankayadan etimesgut vapuru ile gidiyorum. çok hoş oluyor sabahları.
denizli de oturmak bunu gerektirir sonuçta. bende işe vapurla gidenlerim yaz benide artı bir
Tsunami açısından dikkat etmesi gereken yazarlardır.
Vapura gitmek için 1 otobüs, vapurdan indikten sonra 1 otobüs şeklinde olursa pek tat vermeyen ulaşım türü.
motosiklete binin arabaya para vermeyin efenim. ben işe arabayla gidip geldiğim zamanlarda içim acıyor. yok park parası yok köprü parası mazotu saymıyorum bile. hadi koy kenara parasını önemli değil de zaman bir saat sürüyor la benim işten ev köprüyü geç park et falan. motosikletle 25 dk. fazla uyumanın verdiği haz ise paha biçilemez. velakin üsküdar da yaşasaydım da beşiktaşa işe vapurla gitseydim koy rahvan gitsin arabasına da motoruna da o zaman ben de vapura binerdim efenim.
Her sabah boğaz havasını iliklerinde hisseden şanslı insanlardır. Çay keyfi bir başkadır.