izmirli olmayı marifet sanmak

ne yazik ki var olan bir durumdur. izmirli olmak marifet degil insan olabilmek marifettir. gorece gelismis, rahat bir toprak parcasinda buyudun, yetistin diye marifetli degilsindir. sadece izmirlisindir.

bu tipler izmirli olduklari icin ozel olduklarini, farkli olduklarini bile dusunurler, nedendir bilinmez ama boyledir. boyle insanlarla karsilasildigi anlarda;

-tabi yahu (alcak sesle cigdem)
-haklisin tabi (alcak sesle boyoz)
-onlar ne bilecekler, izmir en guzelidir (alcak sesle kordon)

deyip, konunun daha rasyonel, daha guzel yerlere varmasi beklenmelidir.

not: tecrubleyle sabittir, izmir'liyim, milletle kordon'da bira iciyoruz, kafalar guzel, adamlar "bak abi, izmir'li olmanin farki bu iste" deyip kendilerinden geciyorlar. acayip tabi.

tamamına katılmamakla birlikte insan olmayı başaramamış izmirliler için doğru olduğunu düşündüğüm tespit.

bizim buralarda marifete marifet denir durumu.
ayrıca bence istanbullu olmak da, şanlıurfalı olmak da, eskişehirli olmak da marifettir.
marifet, marifetleri algılayabilmektedir.

herkes memleketiyle gurur duyar ve herkes nereli olduğunu söylerken biraz daha tok bir ses kullanır. bunu sadece izmirliler'e yapıştırmak haksızlık olur. ancak istisnai bir durum olarak geçmişte kahramanlıkların yaşandığı şehirlerden olanlar daha bir gururlanır memleketlerini söylerken. örn: izmir, çanakkale, sakarya, antep, maraş vs.

yaşanmış diyalog:
-nerelisin sen?
-ben mi?
-evet sen işte oğlum.
-beeen nereliyim biliyonmu?
-nerelisin?
-ben yiğidin harman olduğu yerliyim.
-neresiymiş orası?
-bilmiyonmu?
-yoo.
-nasıl bilmezsin be abi yiğidin harman olduğu yeri.
-bilmiyorum işte söyle bakalım neresiymiş.
-yozgatlıyım ben.
-^?*&%/

(amaç yozgat'ın yada yozgatlıların dandik adam olduklarını ima etmek değil,bu kadar övdükten sonra hangi şehri söylersen söyle dandik adam olursun, o yüzden memleket kavramı insanın böbürlenmemesi gereken bir kavramdır)

(bkz: olsun olsun)

insanın memleketini seçememesinden mütevellit marifet olarak adlandırılmaması gereken olaydır. olsa olsa şanstır izmirli olmak. * *

her şeyi geçtim hadi, fakat bu yanılgının içine düşenler, rakı kordonda içilir gibi şeyler söylerler. işte o zaman kafam allak bullak olur, kendini tek büyük sanan fenerbahçeli'ye bakar gibi bakakalırım karşımdakine.

(bkz: yeter ulan izmir izmir)

marifet değilse de ayrıcalıktır. sürüye tabi olmamam ayrıcalığıdır.

(bkz: seçimlerde izmirlilere çift oy hakkı verilmesi)

marifet değildir. ancak aradaki fark yaşadığı şehri gerçekten çok seven insanların izmirli olmasından kaynaklanıyor.

aklı kıt insanların yaptığıdır.

izmirli olmakla gurur duymak falan demiyor zaten arkadaş, marifet saymak diyor. izmirli olan, şehriyle gurur duyan ve övünen insan tabi ki olacak. hatta olmalı. sahip çıkmalı, "ulan buralardan güzeli var mı?" demeli. ama hayattaki tek dayanağı izmirli olmak olan, izmirli olmayanlar bu konuyu dile getirdiklerinde "kıskanıyosunuz yea" diyebilen komik ötesi çılgınlar da var bu ülkede. benim derdim onlarla.

sanki izmir'i kendisi aldı, güzelleştirdi de "yea izmir de süper" tribine giriyor. ben de yaşayayım ben de "izmirliyim beyler akıllı olun, ben çok elitim" diyeyim, olmuyor mu öyle?

türkiye'den sıkıldığım zaman izmir'e giderim ben.

simite gevrek deriz biz...

çekirdeğe çiğdem.

kordon elektrik aleti değildir.

kumru da kuş değildir bizim için...

yengen'i yeriz.

sen sigorta dersin...

biz asfalya deriz.

uzatmayız...

gidiyom geliyom deriz.

domates dediğin, domat işte.

evimiz isterse 800 metrekare olsun, balkonda otururuz. hıdrellez filan gibi mazeretler uydurur, sabaha kadar sokaklarda içeriz. bi oturuşta 60'ar 80'er midye yeriz, istifno severiz, cibez'e bayılırız; gece 3-4 gibi boyoz'a dalmazsak, kan şekerimiz düşer! boş lafa karnımız toktur bu arada, tırışkadan teyyare gibi atasözlerimiz vardır...

*

paraşüt kulesinden atlamayana kız vermezler; kızlarımızı da tavlayamazsın ha... canı çekerse, o seni tavlar! liseye giden kızının erkek arkadaşının olması kasmaz babaları; kendilerinin de kız arkadaşı vardı lisede... bak iddia ediyorum, okey şampiyonası düzenlense, i̇zmirli kadınlar alır kupayı... erkekleriyle kahveye giderler çünkü... şaşırdın di mi? al buna da şaşır, nargile içerler... askılı giyerler, şortla gezerler, öküz gibi bakarsan, bi çakar, bi de duvardan yersin... gönül yazar'ız, sezen aksu'yuz; bir gül takıp da saçlarına, çıktı mı deprem sanırdın kantosuna, karantinalı despina'yız... sensin varoş! biz tenekeli mahallede bile el ele gezeriz.

*

erkeklerimiz de fena değildir hani... detaya girmeyeyim, ayhan işık, metin oktay, mustafa denizli mesela, bi fikir verir sana... ertuğrul özkök'ün kırdığı cevizleri okuyoruz; eşi kafasına ütü atmış... ayıptır söylemesi, mahsun kırmızıgül'le alişan'ı ayırt edemeyiz biz.

*

gülümseriz.

*

enginarın başkentidir; izmirlidir incir. kazandibi hemşeri... 78 çeşit köftemiz olduğu için, mcdonald's'ın bunalıma girdiği tek şehirdir... zeytinyağı severiz, dünyanın en boktan durumuna bile düşsek, zeytinyağı gibi üste çıkmayı daha çok severiz... sana ne birader, keyfimizin káhyasıyız, yazlıklara gitmek için 8 şeritli otoyol yaptık; güzelbahçe, seferihisar, urla, karaburun, çeşme, öbür tarafta dikili, foça, çipurayız... pak bahadur'u özleriz... durup dururken faytona bineriz, bi yere gitmeyiz aslında, öööle turlarız... hava güzel, daralırız, okulu ekeriz. mezun olduktan sonra öğretmeniyle kadeh tokuşturmayan öğrenciyi zor bulursun i̇zmir'de.

*

siz sembol diyorsunuz ama, saat kaç diye saat kulesi'ne bakanı bulamazsın, altında buluşanlar bile zahmet edip kafasını kaldırmaz, birbirine sorar saati! rahatızdır... çocukları kemeraltı'da kaybederiz, alışverişe devam ederiz, esnaftan biri bulup getirir, çıkışta kemeraltı karakolu'ndan alırız... ağlayıp zırlamak bi yana, çoğu dondurmayı bitirmediği için ayrılmak istemez karakoldan, iyi mi... aceleye gelemeyiz! bir sene önceden duyurmaya başla, de ki, 22 ağustos saat 20'de tiyatro başlıyor... 20.30'da geliriz... sanatçılar da i̇zmirliyse, tiyatro zaten 21'de filan başlar... uçak 6 saat rötar yapsın, istifimizi bozmayız, bizim için ekstra bira içme vesilesidir bu... kuyruk olmaz, çünkü kuyruk varsa, izmirli sıkılır, gider. pratiktir... 201 sokağı bulduysan, yanındaki 202'dir. tek tek isim vermeye üşeniriz.

*

35'imiz var.

35 buçuğumuz da var.

34 plaka gördük mü, kapışırız... arkadan sirenleriyle isterse cumhurbaşkanı gelsin, bana mı sordu, tarladan gitsin, makam arabasına yol vermeyiz.

*

özetle, arızayız!

*

erkek çocuklarına en çok "efe" adı konulan şehirdir orası... zeybek duyduğumuzda, içimiz cız eder, kalkar oynarız. hasan tahsin orada, kubilay orada, latife hanım orada, zübeyde hanım bize emanet, bize... mustafa kemal de, ağlar kadınlarımız... sokak sokak, bulvar bulvar, milli mücadele müzesi'dir... istanbul'daki gibi birinci ahmet çeşmesi falan yoktur orada... ankara'daki gibi cinnah caddesi, arjantin caddesi de bulamazsın pek... recep tayyip erdoğan kavşağı'nı teklif etmez hiç kimse.

*

bakın, tayyip erdoğan dedim, aklıma geldi... bugün izmir'de miting yapacakmış başbakan.

*

kendisine ev sahibi olarak, ayla dikmen'in kordon'da üstü açık otomobille gezerken söylediği ve türkiye'nin anca yıllar sonra keşfettiği parçasını armağan ediyorum: "ben söylerken gülmedin mi? falımızda ayrılık var demedim mi? anlamazdın, anlamazdın..

(bkz: yılmaz özdil)

bunu yapan insanlarin su dostlarla da yakindan iliskileri vardir; (bkz: şovenist izmirliler/#8391756).

izmiri çok sevmeme rağmen var olan ve varlığı rahatsız eden durumdur...
çekirdeğe çiğdem, simite gevrek, poğaçaya boyoz dirik; biz çok pis bira içerik, çok piçiz, çok çılgınız baba yauw, bi de bizim orayı chp yönetiyo wazzup, havasında olan bu gençlerin yenmiş çiğdem kabuklarıyla dövülmesi gerekir.

bizim oralar da yazın çok serin oluyo hacı wazzup?
(bkz: benim babam senin babanı döver)

yanlış olan eylemdir.
lan sanki izmir'de doğdun diye her şeyi bilen, oldukça kültürlü bir insan oldun. sanki boyozu sen ürettin, sanki ilk defa sen açık bir alanda öpüştün, bira içtin. izmir güzeldir, ben de bir izmir aşığıyım ve doğuştan izmirliyim ama bu kadar övünmek, diğer şehirlerden üstün görünme çabası bana saçma geliyor.

hay çiğdeminizide , gevreğinizide, kordonuzuda denilesi gereksiz marifet sanrısıdır.

son zamanlarda sözlükte gittikçe artan ayrım başlıklarının son halkası. yahudi ile israil'li kavramı, kürt ve pkk ayrımı ve sonunda izmir ve diğerleri kavramı. hayır amaç nedir onu da anlayabilmiş değilim şahsen. neden izmirliler kendilerini ayrı bir sınıfa dahil etmeye çalışır ve diğer yazarlar bu kavrama karşı çıkar bilinmez. hayır her şeyi geçtim yurt dışında 10 heriften birine türkiyenin bir şehrini söyle desen izmir diyecek olan ya 1 dir ya da 2. o da izmire tatile falan geldiyse. gerisi yalan. hayır bunu izmir kötüdür olarak algılamayın. ben sadece izmirlilerin kendilerini ayrı bir kefeye koyduklarını anlamaya çalışmaktayım. neymiş neleri çok farklıymış da marifetmiş izmirli olmak biri anlatsın da anlayayım bende!

izmirli olmak marifet değildir fakat ayrıcalıktır. tabiki insanlar doğmadan önce seçim yapamıyor. o konuda birşey söylemek hata olur. fakat neden istanbul değil ankara değil de izmir diye sormak lazım. başka bir ilde yaşıyorsanız izmire gidip farkı görebilirsiniz. olay sadece denizde, şehrin güzelliğinde falan bitmiyor. insanların *
yaklaşımı, birbirlerine olan saygısı, birçok ilde kısıtlanmış olayların izmirde serbest olması, tam anlamıyla düşünce ve davranış özgürlüğünü benimsemiş halkına " gavur " diye itham edilmesi. bunların hepsi izmir i zaten ayrıcalıklı kılıyor. bu nedenlerle izmirli olmak tabiki de ayrıcalıktır. kıskanmaya gerek yok. sözüm " gevrek, çiğdem, boyoz, domat, asfalya vs. " farklılıkları kaldıramayanlara.

Güzel izmir halkı, er ya da geç işkenceci, abazan, radikal islamcı, iç sömürge imparatorluğu ve insana saygısız tc' den kurtularak özgürlüğünü ilan edecektir. muhtaç olduğu kudret damarlarındaki asil kanda mevcut olup, bir türkün dünyaya bedel olduğunu gözlerine ve de başka bir taraflarına bol bol sokup sokup çıkararak anlatacaktır.

(bkz: kaseka ne la)

bu hastalık genel olarak milletimizde vardır. hayatı boyunca sadece orayı görmüş; yeni yerler keşfetmeye, dışarı çıkmaya cesaret edememiş, üşenmiş insanların olayıdır. bundandır ki başka bir yer görmesin o adam, başlar hemencik "bizim oralarda böyle, bizim oralarda bu yenir o olur bu olur." bırak, keyfine bak be.

böyle düşünenler genelde kordon tarafında yaşarlar. iç taraflara hayatlarında uğramamışlardır, uğrayamazlar.

not: izmirliyim aq. istediğimi söylerim.

yancı olmak gibi bir şeydir. kendinde hiçbir özellik olmasa düşünceleri, hayatı, yaptıkları beş para etmese dahi izmirliyim deyip sadece bununla övünmek başka nasıl açıklanır herkes şehriyle gurur duyar ama yaptıklarıyla adam yerine konur.

izmirli olmak marifettir!