bugün

Amacına ulaşmakta yetersiz güce sahip kişilerin davranış şeklidir. Acziyeti simgeler.
bütün dünya buna inansa
bir inansa
hayat bayram olsa...

insan vahşidir, ilkeldir, zorunlu normalar çerçevesinde zincirlerini toplumun bilinçsiz ellerine bırakmış oradan oraya savrulan bir mahluktur. bundan mütevellit tek meziyeti bulunduğu gezegeni virüs misali yok etmek olan insanoğlunun "şaşırtmayan" hareketidir. hele ki bilinç düzeyinin böylesi düşük olduğu toplumlarda fazlaca başa gelendir. "medeniyet" denilen mefhumun da tek amacı zaten bu "saldırı" biçimini değiştirmek ve kabul edilebilir düzeye indirmektir.
istediğini alamayan insan saldırır, istediğini alamayan toplumlar saldırganlaşır, istediğini alamayan ülkeler savaşır (saldırganlaşır)... bunu yadsınamaz bir gerçek olarak kabul etmekten başka bir çaremiz yoktur. bu saldırganlık sadece "biçim değiştirir" tümüyle yok olmaz. ne sizde ne de başkalarında.
(bkz: tecavüz)
Bazı kızlarda görülen eylemdir.

Kanımca sebebi; mücadeleci ya da savaşçıl ruh un son kozunu oynama çabası filandır.

Şımarık yetiştirilenlerde de görülür.

Herhangi bir şeyi istediğinde; 'hayır' ya da 'olmaz' cevabı verirsiniz. ilk önce (tatlı dille) ısrar eder, cevabınız değişmez. Sonra çirkinleşmeye başlar.

Ağır konuşur. Bir kadına yakışmayacak hatta erkeğin bile kullanmadığı kelimeleri kusar. Yetinmez, zaaflarınızdan vurmaya başlar. Daha da yetmezmiş gibi iftira atar.

Kabullenmek, o kadar zordur ki onlar için; her yolu denemeye yemin içmiştir resmen.

Kararın değişemeyeceğini anladığı an da, en başa döner. Yani tatlı dile. Özür diler, 'onları yapan ben değilim, içimdeki şımarık kızdı' gibisinden cümleler kurar. Yüzünden anlarsınız aslında pişmanlığını, ama iş işten geçmiştir. Bir dahakine daha anlayışlı olmasını diler ve bol şans deyip bakarsınız yolunuza.

He bu arada, bol şans madam.