istanbulda bir gün

Sabahin ilk saatleriyle baslar stres ister sahsi araban olsun ister olmasin. Metrobuste istanbul trafigini aratmaz. Baslarsin isine ogle yemegini dusunerek gecmez bir turlu vakit gecsede bir sey fark etmez aslinda istemez canin birsey onca kalabalik arasinda. Aksam olur baslr yine stres varmak istersin eve bir an once dinlenmek nefes almak belki bi film izlemek ama bir yandanda vaktin olmadigini soyler ic sesin sana 1 gunde 4 saatin yolda gectigini soyler mirildabir sana. Varisin evibe aksam yemegini hazirlamis karsinda vekler hanimin guzel muhabbet geer belki yada kucuk gulumsemeler. Kalkarsin masadan cikarsin balkona bogaz esliginde sigara dumanina sarilmaya fakat kim gorurki o bogazi beton larin ustunden.? Sairde belki onun icin soylemistir istanbulu dinliyorum goZlerim kapali.