bugün

kimse kimsenin tanrısına saygı duymak zorunda değildir. Önemli olan insanın insana saygı duymasıdır.
inanç allah ile kul arasında olduğundan insan olanın bir başka insanın inancına pek tabiki saygı duymalıdır. işte o zaman insani duyguları barındıran gerçek bir insan oluruz. inancı yüzünden hesap vereceği tek yer allah'ın huzurudur. gerisi laf u güzaf
En büyük erdemdir.
''kişinin kendisine saygı duymasıdır'' diyerek tamamlanacak cümledir.
(bkz: ben şu şekhil giyinirim şu şu şekhil geyinir)
karşılıklı olduğu sürece yapılması gerekendir.
Olması gerekendir. Ancak malesef yok denecek kadar az bu durum. Farklı inançlar kadar. inançsızlığa da saygı duyulması gerekir diyeceğim ama daha kendi dininin farklı mezheplerine saygı duymayan insanlar var.
(bkz: once ateisme saygı duyun amına koduklarım)
uludağ sözlükte yapılmayan hede.
insanların inancına saygı duymak, o inanç hakkında yorum yapmamak değildir. Karşı tarafın inancına hakaret etmeden yorumda bulunmak düşünce özgürlüğüdür.
maalesef buralarda islam için göremediğimiz durum.
adamlar bir tek islam'a düşman. ama diğer dinlere maşallah o kadar saygılıdırlar ki yenilebilir uçan spagetti canavarı'na ise secde edecekler neredeyse!
ateist olup da, ülke nüfusunun sadece %2'sini oluşturan hristiyanlar için kiliseler yapılmasını isteyen yazarlar da gördük burada.