bugün

üniversiteyi yeni bitirmiş veya işe yeni başlamış birinin, okulda herşeyin olması gerektiği gibi halini öğrenen birinin iş hayatına başlayıp da hayatın çok farklı olduğunu öğrenmesi "ve hadi yaa" dedirten bi durumdur. bunun sonuna ekler eklenerek çoğaltılabilir. idealizmin çöküşü ve yalan haber.
(bkz: gazetede işe başlamak)
(bkz: idealizm in ne is olsa yaparim a donusmesi)
ideal kelime anlamı olarak mükemmel , ütopik bişeydir..o yüzden zaten çökmesi mümkün değildir..hani başlığı felsefi bi başlık addederet yazdık bunu..
gerçek hayatta ise anlatılmaya çalışılan durum: yarrağı yemektir..
ben büyüyünce doktor olucam : yaş 8
lan hıyara bak hastayla konuşmuyo bile ben anamnez alıcam doğru düzgün adam yerine koyucam hastayı: yaş 23
sikmişim stajı evlenicem param yok , gitmiyom osman imzalasın benim yerime bugün çalışcam ben: yaş 27
böyle böyle gider bu süreç her meslekte..gerçekleri anlamaktır , utangaç kızlar yarrak duyunca filan nahoş hissetmesinler kendini diye güzel bi tanımla bitirelim entyri..
tabii bu anyayı konyayı anlama evresinde * en çok rastlanan semptom şudur: lan hayat bu olamaz , benim hayallerim yıkılamaz dan , siktir lana doğru istisnasız bi evrim..
eğer yeni açılan bir okulun ilk dönem öğrencilerinden iseniz, stajyer hocalarınız üzerinde çok rahatça gözlem yapabileceğiniz durum.

o ilk sene gözlerinden ışıltılar saçan, heyecanlı, gayretli hocalarınız zamanla evlenirler, zaten yaşıt oldukları için birbirleriyle ölümüne kanka moduna geçip öğretmenler odasını gençlik kulubüne çevirirler, siz öss derdinde iken onlar nasılsa ders yok diye piknik falan ayarlama peşindedirler, öyle işte.

ama yine de bütün hocalarımı çok seviyordum bunu da belirtmeliyim. dindarı, ateisti, çatlağı, somurtkanı bütün hocalarımın hepsi iyi insanlardı.