hiç büte kaldın mı

büt öğrencinin bir boyut daha atladığı hayata daha anlamlı bakan bir ruhun sembolüdür. onsuz bir öğrencilik hayatı düşünülemez. bakma bütsüz geçiyorum diyenlere hayatlarda hiç bir adrenalin patlaması yaşamamış hergün işine giden elinde sefer tası bulunan, herşeyini alsan hiç bir şey demeyecek memur tiplerine benzerler.
hiç büte kaldın mı kalıpda gece gündüz çalışıp ve alman gereken o yüksek puanın stresini normal hayatta yaşamayı bırak rüyalarında yaşadın mı? son gece artık yeter ne olacaksa olsun deyip isyan ettin mi? arkadaşlarının sözlerinin bir anlam ifade etmediği ( -zagmuk geçersin sen merak etme çalıştın ... -ben o kadar çalışsam kesin geçerim diyen büte kalmamış ayrı bir tip.yorumsuz ama acınacak gözlerle bakan ayrı bir tip.) o büt sabahı gözler kan çanağı (uyumaya çalışılmış 1.5 yada 2 saatin isyanı).
o kadar çalışmışsındır ama büt bu ya kalırsan uzatırsın 1 sene ve bunun stresi o kadar çalışmayı bir tarafa ve gözlerin bir yudum kopya ümidiyle güzel bir yere oturmayı kafasına koyar. Koymasına koyar ama gerçek hayatta böyle yürümez olaylar ve hoca seni en lanet olasıca yere oturtur .en ön hocanın masasının dibine... bir umut diye girilen salonda bu planda hüsran ile sonuçlanır.
en öndesindir.kopya çekeceğin tek kişi kalmıştır o da kendin.
sınava girmeden kopya çekme planı yapan naçizane beyin o gecelerce çalıştığın bilgileri hemen arka plana atmıştır bile. onları o saklandıkları yerlerden zorla çıkarma vakti gelmiştir. ki alacağın puan en ücra köşede saklanan bilgiye muhtaç.
sınav başlar ve yapmaya başlarsın, son bir hüzünlü bakış atarsın(emrah mod 2) arkanda ki arkadaşlarına onların sana acıyarak ve de pis sırıtmalarını görürsün, bu önde oturan öğrencinin kaderidir.
Yaparsın bir şeyler ve çıkarsın. Kötü geçmiştir. Ve arkadaşlarına buraya kadarmış size yeni döneminiz de başarılar denilip. Yeni gelen dönem arkadaşları arama vakti gelmiştir .biraz çevre yapmak lazım yoksa yalnız kalırım düşüncesi beynini kemirir(buda sınavından hiç ümidi olmayan bir garibin son çırpınışlarıdır.)
bu anlar bir yıkımdır ağzına ne gelirse söylersin haykırırsın ve de sevdiğin bir dostunun yanında gezersin yoksa kimse buna katlanamaz. Gariban dostum şimdi düşünüyorum ne de sabırlıymış.
Ve sınav sonuç anı gelir tabi ki kendin bakamazsın (kalp bu dayanamaz göreceklerine) ve o gariban dost yollanır bakması için . her durumda da gariban dost yanacaktır. Kalsam küçük emraha bağlayacak geçsem sevinç gözyaşları dökerim kahkahalar eşliğinde . ve bu geçmenin yada kalmanın ruh hali haftalarca sürecektir çünkü bir boyut atlamışsındır. Dostum hakkını helal et.
Sonun nasıl bitmesini isterseniz öyle bitsin.
Senin nasıl bitti derseniz. Sevinç gözyaşları dökemedim ama çok değişik bir duyguydu çok hafiftim özgürdüm. Mutuydum (o mutluluğu tatmalı her insan) .en güzeli de sevdiğim arkdaşlar ile takılmadan devam ediyordum eğitim hayatıma.
Şu an burada nasıl anlatsam boş büte kalma duygusu, geçip yada kalma bunları yaşayarak ancak anlayabilirsin. Hayatın bir başka boyutu da bu olsa gerek.tatmayan birisi eksik kalmıştır.
Ve sonrasında karşındakine ‘’sen hiç büte kaldın mı ‘’ diye sormanın vakti gelmiştir.

bizim hiç bütümüz olmadı abi diye küçük emrah olasım var ama alnımızın teriyle geçtik yaz okulu bile açmıyordu gavat hocalar.

final haftasını aratmıyor desem çok yerinde bir tespit olur.

(bkz: sen hiç yaz okuluna kaldın mı)