her şey serbest olsa yazarların ilk yapacağı şey

her zaman yaptığım şeyler. iyi niyeti suitimal edecek halimiz yok herhalde.

Derhal eskiye geri dönme protestoları.

Malumunuz her şeye muhalefetiz.

(bkz: elhamdülillah)

musayı öldürmek olurdu. evet evet çok sevdiğim adamı öldürebilmeyi çok isterdim.

keyfini çıkarırdım. ne birilerine zarar verirdim ne de bilinçaltımda otorite etkisinde hayvanlaşmaya yüz tutmuş bozulmuş benliğimi ortaya çıkarırdım. özgürlüğün insanı normalleştiren ve esas benliğini ortaya çıkaran bir ortam olduğunu düşünüyorum. otoritenin kişileri hayvanlaştırdığı ve bunun dışa yansımasından korktuğu için yasalar koyduğunu da düşünüyorum. bu yasalara uyumu da korku üzerinden sağlayarak insanı hayvan yerine koyuyor zaten. oysa özgürlük ne zaman korkunç olmaz sorusuna vereceğim cevap, kişiler ne zaman özgürlüğün her istediğini yapmak değilde doğru olanı yaparken birilerine ihtiyaç duymamak olduğunu anlarsa o zaman gerçek manada özgür oluruz olurdu.

özgürlük korkunçsa şu an bu baskılar altında insanın bozulmasıdır ve bu bozulma sonucu kendi yapacaklarından bile korkmasıdır.

insan özgür olmaya varlık olarak mahkumdur.

Hicbirsey cunkü herkesin yapabildigi seyler degersizlesir.

kalbimi kırmış insanların kafasında şişe patlatmak olurdu.bir de gözlerini oyardım.

Biramı alıp dışarda rahat rahat yürümek.

terk ederdim bu ülkeyi.

Her şeyin serbest olmadığı bir düzen kurmak olurdu.

sokağa adım attığınızda tecavüz ederlerdi.

(bkz: arınma gecesi)

nelerin yasaklı olduğunun listesini çıkarmak.

cinayet işlerdim kesin. sabrımı sikeyim.

Kendimi atmosferden dışarı fırlatırdım.