hayatı taşak geçmek olan insanlar

ömrü hayatı boyunca bazen sadece kendilerince de olsa eğlenmeye çalışan insanlardır bunlar. her arkadaş çevresinde hatta her insanın çevresinde bir doz bulunur.

iki ş'lileri daha efendidirler. en azından oturmasını kalkmasını bililrler.

ilk çeşidi:
hayatın zayıf yönlerini kavrayarak anlamaya çalışan tek düzeleşmiş kişiliklere sahip mekanik yaşam formları içindeki kişililerin anlamadığı, anlayamadığı kişiliklerdir diyebileceğim iç dünyalarına bağlı yaşayıp onlardan kopamayan ve onlardan kopmuş mekanikleşmiş insanları anlamadıklarından mütevelli, gündelik yaşam içinde mütemadiyen onların kendilerini anormal ve mal gördüğü kadar onları tek düze, robotlaşmış ve boşu boşuna hayat için de savrularak hezeyan olmakta gördükce üzülen insanlardır.

ikinci çeşidi:
geleceğin, paranın ya da her hangi bir sarhoşluk vericinin esaretinde hayatların bu tatlı sarhoşluğun hevesatıyla geçiren hedonizmin pençesindeki insanlardır.

(bkz: the big lebowski)

suratının ortasına kafa atma isteği uyandıran kimselerdir. ulan bi insanın hayatı taşak geçmek olabilir mi? bu nasıl manyaklıktır? "babam öldü" dediğimde konuyla ilgili bi ebleh laf etse misal.. ya da benim hüznümden kendince espri malzemesi yapsa da bunun adına "moral vermeye çalışıyorum, güldürmeye çalışıyorum" dese.. ben o surata sıçmam mı? sıçarım.. bu kadar net..