hayata dair acı gerçekler

tüm mutluluklar ve üzüntüler geçicidir.

Tüm emeklerimiz tek nefesimize bağlı, herşeyi geride bırakıp gideceğiz. Ne acı..

Herşey para değil lafı yalandır
Pamuk şeker pamuktan yapılmıyor
Filmdeki ecderhalar yeşil maketten ibaret
Vs.

Seni sevmeyen birini kalbinde taşımak mesela. Nasıl şuursuz bir kalbin düştüğü durumdur bilemiyorum. Yapmayın yavrucuklar. Karşılıksız sevmek sizcede saçma degil mi? Üç günlük dünya kimsenin g*tunun keyfini bekleyip sevemem valla. Kötü tecrübe biriktirmeyin. Seveni sever, sevmeyeni ... ederim. Sizlerede tavsiye ederim.

Eğitim seviyesi olarak berbat bir aileye sahip olmak.

Ağlamanın ancak sabiyken sonucu değiştirebilmesi.

görsel

Bazen bir hapishane duvarına iliştirilen lakin o duvarlarda acının, insana yakışmayan her unsurun, dayağın, işkencenin kokusunu ölesiye hissettiğiniz bir sözdür.

Burası Sinop cezaevi duvarıdır.
Sözde hata yapan insanların terbiye edildiği!!!

Burayı ziyaret ettikten sonra, travma geçirmeyen bir insan var mıdır acep merak ediyorum!
Kahrosun bağğğzı şeyler!

Bir şeylerin yoluna girmesi için, her şeyin raydan çıkması gerekir bazen.
Ne kadar doğru...

Ya nedense ben bunu görünce ağlayasım geliyor.

görsel

Para her şey değildir ama çok şeydir...

Yıllardır istediğim, hayalini kurduğum bazı şeyler vardı.
Diğer insanlar için o kadar küçük, anlamsız ve basit olan bu düşüncelerimin zamanla yavaş yavaş gerçekleştiğini görmek beni insan olduğum gerçeğini yüzüme çarparcasına buhrana uğrattı.

4-5 sene öncesine kadar hayalim bu bölümden mezun olmak ve kamuya girmekti.
2 gün önce tüm derslerimi verdim ve mezun oldum. Sıralamada 32.sıraya düştüm. ilk alımlarda da atanacağım ölüm vs olmaz ise gibi gözüküyor.

Sonrasında eeeee dedim, bitti.
23 yaşındasın ve yapacak bir şey kalmadı. Hayatımı o kadar çok hayatta kalmak ve garanticilik üzerine şekillendirmişim ki, 23 yaşında hayal edecek ve yapacak başka bir şeyim kalmadı...
Bu lanet sistem beni düzenli bir gelir ve iş için öylesine bir döngüye sokmuş ki ne başka bir şey düşünür, ne de hayal eder olmuşum. Yazıklar olsun be dedim kendime.

Ailemin ekonomik sıkıntısı olmamasına rağmen böyle bir buhrana kapılan ben, diğer insanları tahmin dahi edemiyorum...

Bu kadar garantici, bu kadar emin olma zorunluluğunda hissetmem beni o kadar yoruyor ki...

Somut bir örnek vermem gerekirse; evde elektrikli süpürge bozuldu, hemen sipariş verdim dün. Orta halli normal bir süpürge aldım ve bin lira verdim. Ya sen çok da iyi olmayan, normal bir elektrikli süpürgesin, senin neren bin lira. iyi almaya kalksam en az iki bin lira vermem gerekecekti.

Sonra hayatımın diğer görevlendirme kısmına geçtim artık mezun olduğum için. Evlensem alacağım şeyler dağ gibi birikti gözümde.

Tüm bu dengenin içinde, kendimi gereksiz yere bunca zaman o kadar yıpratmışım ki...
o kadar saçma şeylerle üzülüp, kafama takmışım ki..

Ve acı olan, farkında olmama rağmen hala daha aynısını yapıyorum. Bu entryi yazarken bile kafamda böylesine saçma düşünceler var.

senin hayalini bir başkası hiç emek vermeden yaşıyor ve sen de bir başkasınınkini...

Er yada geç sevdikleriniz ölüyor.