hayat bir teselli

erkin koray'ın, '76 tarihli Gönül Salıncağı 45liğindeki insanı kendinden geçiren, intihar eşiğine götüren damar parça.

hayat bir teselli acı ızdırap
ben miyim bilemem zaman mı harap?
arıyorum kendime şimdi bir yoldaş
bulamadım ne bir dost ne de arkadaş

dokunmayın halime bırakın beni
soluyorum gün ve gün bak yavaş yavaş

kasırga mı fora mı hayat gülleri?
dünyamı bilemem ben miyim deli?
her gece yalnızım yok ki bir yoldaş
çekilmiyor hayatın kahrı arkadaş

dokunmayın halime bırakın beni
soluyorum gün ve gün bak yavaş yavaş

heyt! depresyona sokar insanı, bağıra ağlaya söylenesi... elektronik bağlama ağlıyor biz nasıl dayanalım. erkin baba elektronik bağlamayı yapınca orhan babaya vermiş biliyorusnuz. yıllar sonra üstad ankara havalarında rezil olacağını bilsem yapmazdım mereti demiş.

bir diğer elektronik bağlama şaheseri için (bkz: bir sana bir de bana)

arabeskin hemi de hası!*

sanırım ölüyorum ya. sokağa koşar adım çıkıp, kendimi arabaların önüne atasım geliyor. kafamı hangi sivri köşeye vursam? içip içip hangi pis köşeye sinsem? burnumu, gözlerimi hangi koluma silsem?

bi şarkı bu kadar can azaltmamalı. içim şişti erkin baba be!

http://www.youtube.com/watch?v=d2Zr1Xav8OY

Erkin koray'ın en güzel şarkılarından bir tanesi.
insanı ayrı bir kafaya sokar,içki aratır,sigara yaktırır,hüznü içinize işletir. Daha ne olsun ki? Bir şarkı neyi verebilecekse daha fazlasını verir,bir o kadar da alır.