hayal kırıklığı

Bu bahsi kapatalım cancazım...

bende huy olan.

Son 3 yilim.

Guzel seylere yonelmeyi saglar bazen. Vardir bir hayir dersin sonunda belki.. bu kirikliga sebep olan seyi kurcalamak enayilik olur; zira her seyin ve herkesin bilerek yada bilmeyerek icra ettikleri misyonlari var.

Ne demis 3. Viladimir: sen de benim hatalarimdan birisin.

üç gündür midemi kıvrış kıvrış eden. ne ağlatan ne güldüren. acısa da öldürmeyen hissin adı.

gökyüzünü izleyemedik seninle.

hayatıma dair düşüncelerin özeti..

Belki başka bir varoluşta karşılaşırız. Çünkü Bu sefer başaramadık bir şekilde o ahengi tutturamadık. istedik mi ? çabaladık mı ? bunları tartışmak artık çokta anlamlı gelmiyor. Tartışmayı konuşmayı birbirimizi anlamayı denedik mi? Her şeyin düzeleceğine değişebileceğine olan ne umudu ne de inancı artık taşımıyoruz. Bunlar çok acı veriyor. Bir umudu taşımanın ilk defa bu kadar ağır olduğunu fark ediyoruz. Beklentiler fazla mıydı hayallerimiz kaf dağının neresine denk gelirdi ? hiç bundan büyük hayal kırıklığıyla karşılaşmadık mı?
Hayal kırıklığıı artık o kadar yoğun o kadar kesif hale geldi ki ete kemiğe büründü nefes alıyor karşımızda, sonra toz oluyor havaya karışıyor nefes aldıkça batıyor ciğerlerimize bazen soğuyup kaskatı kesiliyor zamanla biraz çözülüyor başlıyoruz yan yana yürümeye, biz yana yana olamazken o hep yanımızda oluyor. Sürekli bize bir şeylerin yolunda gitmediğinden değişmesi gerektiğinden bahsediyor. Bazen suçlayıcı bakıyor bazense hüzünlü dokunsak ağlayacak gibi oluyor ağza alınmayacak küfürler savuruyor. Kimi zaman hiç konuşmadan yanımızda bize eşlik eden sadık bir refakatçi, bazen sürekli çığlıklar atıp başımıza ağrılar sokan bir hayalete dönüşüyor. Geceleri en ummadık zamanda uykumuzdan uyandırıp sabahlara kadar karşımızda sorguya çeken bir yargıç kesiliyor. Zaman geçtikçe kayboluyor mu dersin artık sessizliğe daha çok alışıyoruz çünkü. Geçti gidiyor mu bitiyor mu artık bu hayal kırıklığı ile yoksa yaşanmıyor mu dersin...

görsel

Bu sözlükte cumhuriyet ilan etmiş, türkiye cumhuriyetinin kurucusu olan yüce lider gazi mustafa kemal atatürk hakkında saçma sapan hakaret dolu başlıklar görüyorum. Utanın biraz. Burada böyle şeyler görmek beni üzüyor.

Gerçekleşmeyen hayaller sonucu yaşanılan. Hayal ne kadar büyük gerçekçi olursa hayal kırıklığı o kadar büyük oluyor.

Sonununcusuna yaklaşıyorum galiba. Bundan sonra olmayacak. Olmasına da gerek kalmayacak.

benim cam kırıklarım var.

Tamiri çok zor olan kırıktır
Ne kadar yamarsan yama hep eksiktir.

verdiği buruklukla yüzde tebessüm oluşturandır. şu andır. tüm hayattır...

insana gerçek yerini hatırlatır.

gece hayallerle uyuyup sabah yine aynı bok güne uyanmak.

Güzel yüzdüğümden denizde açılıyorum. Ancak boyum kısa. Farketmeden ilerlediğimde ayağımı yere basmaya çalışıyorum ve dibe değemiyorum. işte bazı insanlarda yaşadığım hayal kırıklığı tam da böyle. Şükür ki denizde ne kadar açılsan da bir şekilde kıyıya ulaşmayı başarıyorsun. insanlar karşısında ne yapılacağını ise hala bilmiyorum.

Eğer babanızdan kaynaklıysa, verdiği hiçbir sözü tutmuyorsa, ruhunuzda güven duygusunu yutan bir karadelik vardır. Bu karadeliği kapatmaya hiçbir şeyin gücü yetmeyecektir...

hayal kırıklıklarımın %90 ı babam kaynaklıdır ve 22 yaşında hiç aşık olmamış, olmuş gibi olsa da çaktırmamış 15 yaşından beri de ben evlenmem ya diye düşünen sosyal fobisi sahibi, kendisini hiçbir zaman beğenmemiş bir insanım.

yani, güzel tespit..

Hii bana da oluyor. Ama sonra geciyor.

Bu aralar bolca yaşadığım şey.

hayaller ne kadar büyük olursa kırıklığıda o kadar gürültülü oluyor.
kimseden bir şey beklememek lazım kendi halinde yaşa.
© tüm hakları yalnızlığıma aittir.

hayal kırıklığı olmaması adına, beklentiyi düşük tutmanında, esasında yine bir beklenti olması nedeniyle , lütfen daha sonra tekrar deneyiniz durumu ortaya çıkıyor. yani olmaması için hayal kurmayın demek çok abes. kaza yapabilirsiniz arabayı hiç kullanmayın demek gibi bir şey. istekler hayal kurmadan da gerçek olabilir. ama kırılacak diye de hayallerinizden vazgeçmeyin.

Ben ilk hayal kırıklığımı, 16-17 yaşlarında kızların sıçtığını öğrendiğimde yaşamıştım, ya diyeceksiniz abartma nasıl yani falan, ciddiyim.

Yani o zamana kadar tahayyül dahi edemiyordum düşünebiliyor musun, o incecik bel, o güler yüz, o napnarin parmaklar ve bok? Yani olacak işmi tabii ki düşünemiyor insan.

O günden beri, içimde uktedir hep avuturum kendimi, belki pembedir falan diye.