bugün

gecenin ulvî dokunuşları hassas ruhlara değip dururken ufkumdaki mevcelenelişler parmaklarımı şalvarımdan çıkıp klavyeye konmaya zorladı ve bir gençlik rehberi hazırladım zihnimin şeftali kokan koridorlarında.

güzel kızlar... aah. biliyorsunuz yüzlerinde tanrının dokunuşlarını gördüğünüz dişil varlıklar... öylece, köşede duran, eskimeye yüz tutmuş bir sehpa gibi gözlerden uzakta durmamalıdırlar. değil mi?

onları en saf ve temiz duygularla becermek, asıl manayı hayatın gözüne gözüne sokarcasına orgazmdan orgazma geçerek haykırmak gerekmez mi?

ama nasıl?

işte, bütün bu yöntemleri içinde bulabileceğiniz pusulaya "güzel kızları becerme rehberi" denir. siz çirkin olsun ama iyi niyetli olsun diyorsanız mendebur deliklerin pis kokularına katlanmalarınızda başarılar dilemekten başka, abdestli dudaklarımdan bir şey çıkmaz.

tanrı, yarattıklarının güzideliğinde ruhlarımızı kutsasın ve çobanımız olarak bizi düzene soksun. amen.
güzel kızları neden beceremediğinizi ortaya koyan rehberdir.