gök gürültüsünden korkmak

küçük ırk köpeklerin sahip olduğu obsesyon. zavallı hayvanlar vıyak vıyak evi birbirine katıyorlar..

büyük insanlarda da gördüğüm, kocaman amcalarımızın ''annneeee'' diye bağırdığını duyduğum, doğal karşılanabilecek tepkidir.

ilkel toplumlarda, tanrıların kızdığını sanıp felakete uğrayacağını düşünmek ve bundan dolayı yusufu çağırmak.

cok fena korkulmaktadir. gogun her gurleyisinde kalbi yerinden cikmaktadir bu yazar kisinin. kazara evde yalniz kalmasin oyle bir zamanda aman tanrim korkunc. bir de bu gibi havalarda elektrikler de kesilir ya akillara zarar. butun geceyi telefonda aglayarak annesiyle konusurken gecirebilir. yas hic onemli degildir zira kendisi koca kiz olmustur. ama fobi iste ne yapsin nerelere atsin...

kızlara özgü fobidir.
çocukken erkekler de korkabilir.

gök gürlediğinde korkuya kapılmak. ve aklıma babamın gelmesi.
her çocuk gibi bende gök gürlemesinden korkar, koşarak babamın yanına giderdim. ufak tefek bi adam olmasına karşılık dev gibi gelirdi gözüme o zamanlarda babam. babama sarılırdım sımsıkı, güven duygusu denen şey oymuş meğer şimdi anlıyorum bunu. hiç kimseye güvenemedim bir daha babama güvendiğim kadar çünkü kimse beni o kadar sarıp sarmalayamadı bir daha. şimdi hep korkuyorum gök gürlediğinde, babama gitmek istiyorum ama yok bir daha da olmayacak. beni terk eden bi erkek olduğunda, çabuk atlatıyorum, hayatımda en sevdiğim adam, babam, beni terk etmiş ve ben yine tutunabilmişsem hayata, diğerleri hava, civa.
en baba sesiyle, korkma kızım derdi geçicek, ama ben korkarmış gibi yapardım yinede beni bırakmasın diye. çok korkunca gecenin bi vakti şarkı söylettiridi bana, bizim uydurduğumuz ama hep söylediğimiz şarkıyı, rahatlardım
şimdi yine gök gürlüyor ve ben yine o şarkıyı söylüyorum bu sefer onun yerine göz yaşlarım eşlik ediyor bana.
seni çok özlüyorum çok..

muhtemelen yaş kaç olursa olsun, her insanda biraz endişe yaratan, kimi zaman küçük bir çocuğun annesine sığındığı gibi birilerine ya da bir yerlere sığınma isteğinin uyandığı durumdur.

kök tengri inancına sahip türkler ve moğolların yaptıkları eylemdir. gök gürlediğinde tengri nin onlara kızdığını düşünürlerdi ve gerçekten epey korkarlardı.
ancak cengiz han ın gök gürültüsünden korkmadığı bilinir.

Tamamen psikolojik olup insanoğlunun hiç beklemediği anda kulağına gelen yüksek frekansların yarrattığı durumdur.

ÇOCUKÇA GELSEDE ŞU AN iTiBARiYLE FECi BiR DUYGUDUR YA CAMLAR SALLANMIŞTIR.FENA HALDE TIRSILLABiLiR.

kocaman aç bir canavarın mide guruldaması gibi bir sesin * * bünye üzerindeki etkisi.
yaşla bağımsız bir durum.
(bkz: kendimden biliyorum)

insan bir başka memlekette ise,
Hele ki bu memlekette bir başına ise,
Oluyor.
Karanlık değil de yalnız oluşun -doğa tarafından- bu denli yüze vurulması sanırım bu korku. Her gürleme karanlığı yardığı gibi ışığı ile sesiyle de sessizliği yarıyor.

Yüzüme vurmasana lan. it. Bak hala gürlüyor.
Gülüyor da olabilir halime. Bilemedim şimdi.

Her an cezalandırılabileceğini hatırlamaktır. Çarparlar.

insanın elinde olmayan şeydir. mantığınız her şeyin yolunda olduğunu söylese de kalbiniz güm güm atar.

dünyanın en görkemli en büyülü seslerinden biri, bir şeyler olacağının habercisi, bu sesten sonra gelen 5 6 saniyelik bir sessizlik var, ondan sonra gelen yağmur sesinin güzelliği. doğanın mucizelerine, tanıklık etmek bunun farkında olmak gerçekten güzel, farkındalığınızı yüksek tutun a dostlar. ömür kısa.

edit : bir borç bilirim https://www.youtube.com/r...y=g%C3%B6k+g%C3%BCrlemesi