geceye uyanan hüzünler

saati hep geç kalan ve vakitsiz bir randevunun misafiri. kapını çalmadan bir şarkının en doruk nakaratını çalıverir içinde. sonsuz zaman çizelgesinden sadece sana ayrılmış bir parçayı yaşıyorsun. kalan herşey bir kaç saniyenin içine takılmış bir kaset gibi tekrar eder. uyandığında en başından yaşayacağın bir zaman parşasının girdabına dalıyorsun.
evinin kapısını ya sarı yapraklardan ya da yüksek beyaz kar yığınından temizliyor gibi mecburiyetlerini hisset. her şey bir adımını daha rahat atmak için.
kafana yazdığın her şeyin yine silineceği korkusuyla devam ediyorsun sitemlerinden not almaya.
yine siyahlarını giymiş matemli uykusuzluk!
ay olup hep tutulurum. gündoğumunda ve günbatımına tutulurum. hüzün kovan kuşu konsun pencerene. bu defa o muhtaç olsun senin lütfuna ve biraz da o kemirsin biteceğini umduğu saatleri. ay tenli ışık şarkıma karşılık versin.

beni mecnun ettin der müşkil halini dilrubaya anlatan. sen de olasın diyemez zira kabul olur dualar.