bugün

Finallerin bitmesiyle aklı bulanan, hayat enerjisi emilmiş olan öğrencilerin birkaç kriz birden yaşamasıdır. Finallerin bittiğine daha sevinemeden bütünlemelere kaldığının haberini aldığından aniden bir acımasızlık, bir zarar verme isteği, bir holiganlık duygusu kaplar ki içini öğrencinin bir noktadan sonra iyice saçmalamaya başlar. Bir miktar kendine gelince ise artık etrafa değil de sadece haksız bir şekilde sınıfın %90'ını bütünlemeye bırakan hocadan iyisinden bir intikam almak ister.(sınıf 120 kişi geçen sayısı 15)* * * *
finallerin son gününde bitmiştir, tükenmiştir, uykuya ve dinlenmeye açtır. son sınavından sonraysa bir kutlamayla ruhunda açılan yaraları sarmak ister; deli gibi eylenmek ister. sınav haftası boyunca yapamadağı herşeyin abazası konumundadır. öğrencidir ne yapsa yeridir.
Benim gibi 1. sınıfın ilk finaliyse çoğu zaman siktir edeceği için bir şey farketmezdir. ileride her ne kadar acı acı çıkacaksa da önemli değil. 9 saat sonra son sınavıma girecem sonra da ev*
ilk sırayı sınırsız uyku alır.
ikinci sıra; oh be gezi turlarıdır.
üçüncü sırayı da sınırsız kitap ve film serileri tamamlar. *
(bkz: finallerden sonra hayatı sorgulamak)
(bkz: sıradan çinko piller) gibidir.
rahatlığın dibine vurmuştur. kimse dokunmamalıdır, zira bütlere az kalmıştır.
edit: şahsen bugün 20 kmlik bisiklet turu yaptım, özlemişim sahil havasını.
girenlerin girmiş olayların bitmiş olmasından dolayı içinde sebepsiz bir sevinç, mutluluk ve huzur dolan insan.