bugün

yazarların aylar önce girmiş oldukları entryleri görünce yaşadıkları sevinç, şaşkınlık, hayret veya inkar halleridir.
"Bunu ben mi yazmışım?"
ne kadar özenti ve hava atma meraklısı bir insanmışım. neden kafamda birşeyler kurup sözlüğe yazarak hava atmaya çalışmışım ki?
Nostalji oluyor, duygulanıyorum.
Ayy çok kekoymuşum.
çizgimi hiç bozmadığımı görüyorum. halen daha din düşmanıyım ve bu beni mutlu ediyor. teşekürler yobazlar.
(bkz: mala bak amk)
eskiden de gerizekalıymışım.
(bkz: bunu ben mi yazdım)
-oha lan ne güzel yazmışım. Şimdi hayatta yazamam bunu. Hangi kafayla yazmışım AMK.
(#22990721)

gece gece gülümsüyorum sadece.
vay be ne uzun zaman olmuş yazalı diyorum, oysa hep dün gibi aklımda hepsi. bu onur hepimize ait.
Ulan ben de iki hafta önce yazdığım entrylere baktım kendimden utandım. Yazar olmak için nasıl uslu entryler girmişim.
Facebook'ta eski gönderilerini görmekten daha kötü olamaz.
eskiden ne güzel şeyler yazmışım diyorum işin aksine, yanağım kızaracağına seviniyorum, benim hiç ergenlik yaşamamamın verdiği bir olgudur bu.

şükürler olsun.
(bkz: bunları ben yazmış olamam)
Önce utandım sonra mutlu oldum insan mütemadiyen gelişiyor.