bugün

Çocukluğum, babamın bana aldığı kırmızı kramponlar, mutluluğun öylece geldiği alelade, şu an'ıma biriktirdiğim en güzel anılar.
pokemon ve atari. Bunları yaparken aldığım zevki hiçbir şey vermiyordu.
hiç görmediğim büyüklerim. en çokta amcam, nasıl biriydi düşünmeden edemiyorum.
Şu aralar lise yılları.
Ercan ile konuşmak. Tanıdıgım bana uyumlu en iyi insandı. KaÇırdık, na'palım. Önümüzdeki maÇlara bakacağız.
eski arkadaşlar.
Çocukluğumda ki sorumsuzluk hallerimdir.
2011'de ölen köpeğim sebastian... ne çok anım, hatıram var onunla ilgili. dostum, sırdaşım, hüznüm, sevincim... arkadaşımı düşünürken gözlerim dolar, boğazım düğümlenir... kaç yıl geçti, yokluğuna hala alışamadım be sebastian...
eski sevgilimin elleri.
babam :(
"Bugün ne oynasak" dan başka bir şey düşünmediğim zamanlar.
Bir zamanlar bir şeyleri özleyebildiğim, hissedebildiğim günleri. Belki de çocukluğumu özlemişimdir.. her şeyin gözüme saf ve masum gözüktüğü, arkasında neler olduğunu, insanların benden hatta bazen kendinden bile sakladığı kirli şeyleri bilmediğim o günleri..
alarmla uyanmak zorunda olmadığım günler.
Çocukken mahallede hicbir sorunumuz olmadan saatlerce oyun oynadığımız zamanları.
Beni özlediğini bana söylemeyen kişiyi özledim.
Kavgalarimi sanal alemde degil sac saca yaptigim dostlarimla vatsaptan konusmak yerine beraber aglayip beraber guldugum o cocuk yillarimi ozledim.
Tuvalette sicarken elimde ayfon olmamasini ozledim lan.Gercek anlamda mutlu oldugum yillari ozledim.
Yaftalanma korkusu yaşamadan saçmalamayı özledim be. Saçmalıklarıma birlikte gülebildiğim insanları özledim. O insanların yanımda oluşunu özledim.
anne baba şefkati.
Arkadaşlar sizi bilemem ama ben bayramda aldığım dogun harçlıkları ve ikram edilen çikolataları özlüyorum.

Nerde o eski bayramlar...

Bilginize.
Özlemeyi özler olduk ne garip..
birisi var ama onunla ne sarıldık ne konuştuk ne de biz olabildik. ama sanki onun kokusunu, sesini, nefesini özlüyor gibiyim. yani hiç gelmeyen birinin gitmişliği var üzerimde.
doksanlı yılları özler olduk o güzel dostlukları arkadaşlıkları komşulukları. birbirine selam veren güler yüzlü insanları.
Anne kokusu. Ulan anne demeyi bile özlemişim.
90 lı yıllar da çocuk olmak.
küçükken babamla birlikte yaptığımız ve uçurduğumuz harika uçurtma.