bugün

dört yanı betonarme metropollerde yaşayanlar sorgulasın. bugün elin değmezken yarın bütün bir bedenin toprak olucak. o yüzden geç olmadan toprağa-üretime geri dönülmeli. tüketen değil üreten bir toplum ümidiyle.
ne cins toprak arzu etmiştiniz?
Sanırım 5-6 yıl önce. O gün topraktan pek hoşlanmadığımı fark etmiştim. Bu nedenle de toprağa dokunmuyorum. Düşününce bile içim tuhaf oldu.
Bu çarşamba.
2 saksıma da kaktüs ektim ellerimle.
Büyüsün yeşersin minnoşlarım. Bir güzel çiçek açıyor baharda, görseniz.
En son yaylaya gittiğimde, 9 Eylül.

Toprakla meşgul olmak iyidir, yalınayak olunca elektriğinizi de alır, dinginlik verir.
Yaylaya gidince ister istemez eline keseri alır, birkaç ağacın dibini çevresini eşelersin, yabani otları temizlersin, sularsın.
30-40 dakikalık bu aktivite hoşluk verir.
Bayağıdır değmemiştir herhalde.

O yüzden derisi dökülüyor elimin bazen.
bazı günler kendimi gömüyorum böylece haftada birkaç kez değiyor gömmeye de toprağa da.
ben ağaçlara sarılıyorum.
bilmiyorum ki. bayağı oldu galiba. yağmur yağmayınca insanın toprağı elleyesi gelmiyor ama inşallah yağmur yağar.
elimiz artık sadece tek şeye değer oldu...