bugün

hong kong’un 50’li yıllardan itibaren komünist rejimin de etkisiyle yalnızca sosyalist, gerçekçi filmlerin istilasına uğradığı bir gerçek. devletin güdümünde gerçekleştirilen bu propagandacı sinema işçi sınıfına eğilen ciddi ve hollywood’un hayaletlerini barındıran eserlerden oluşuyordu. ancak 60’larla birlikte hem seyircilerin hem de sinemanın çehresi değişmeye başladı. ve değişim nihayete ermeye başladığında bu ruhsuz dönemin ardından gelen kung-fu filmlerinin geniş kitlelerce sorgusuz sualsiz kabul edilmeleri tahmin edersiniz ki hiç de şaşırtıcı olmayacaktı. çünkü kung-fu filmleri bütünüyle seyirciye tanıdık gelen motiflerden, tamamen doğuya has kültürden nemalanıyordu. halka yakın gelen bu filmler aynı zamanda eğlendirici bir yana da sahipti. dolayısıyla seyircinin yoğun ilgisine mazhar oldular ve adeta kung-fu filmlerinde patlama yaşanmasına sebep oldular. bazı çevrelerce hor görülen bu tür her ne kadar pek çok istismara alet olmuş olsa da hâlâ sinemanın önemli alt başlıklarındandır! işte türün en önemli 20 örneği: http://sinemahzen.com/en-iyi-kung-fu-filmleri/
Kung fu Panda iki. Ben ciddiyim.
"iP-MAN".