bugün

septik yazar beyanatıdır.

bu yazarlar inandıkları, güvendikleri, bel bağladıkları bir entry kötü oylanınca yıkılırlar, elleri şişeye gider, karalar bağlayıp 'losing my religion' dinlemeye başlarlar.

ancak olayın peşini bırakmak bunların kitabında yazmaz. hemen toparlanıp o an online listesinin screenshotını alır ve iz sürmeye başlarlar.
"şuna iki hafta önce ayar vermiştim", "bu zaten beni sevmiyo" şeklinde herkesten şüphelenir, "sen yaptın di mi alçak herif", "bak itiraf et valla bişey yapmıycam" gibi kafa karıştırıcı sorgu yöntemlerini kullanarak özel mesajlar atıp uzun bir araştırma sonunda gerçeği bulurlar.

bu yazarların eşi, dostu, akrabası olmak kurtuluş değildir. çaresiz kalırlarsa babalarından bile şüphe etmekten çekinmezler.
(bkz: hangi çılgın bana eksi verecekmiş şaşarım)
"that was just the dream" diye gecistirilecek olay olsun. 2-3 sene sonra zerresi kalmaz bu dusuncelerin.

(bkz: eksi oya kafa takanda eksi veren adamin akli kadar akil olmamak)