bugün

çok kötü bir durumsal. diyelim ki dolusunuz. hayata karşı. duygulu bir insansınız. sizce öylesiniz. ama dışarıya açılamıyorsunuz. çünküm neden. duygularınızı güzel,romatik, etkileyici cümlelerle ifade edemiyorsunuz. biri okuyunca "bu ne lan" diyor. ki hakkı. hakkı baba. hayatta başarı şansınız az. biraz kitap okuyun. kuru üzüm yiyin.zihni açar. size yararı olur mu bilemem?
türk erkeğinin genlerinde vardır. ifade edenleri çok nadir görülen bir türdür, türlerinin sonu gelmemesi için elden gelen herşey yapılmalıdır. onlar sevilmelidir, öpülmelidir, şeyedilmelir şeyy.. öhö.. neyse işde canım iyidir onlar kısaca..
(bkz: cok rica ediyorum lutfen biri bana anirsin)
büyük bir eksiklik olmakla beraber bu kişiler genellikle cümlelerine "ben süslü cümleler kurmayı beceremem..." şeklinde başlarlar. e en azından bu iyi bir başlangıçtır kendini tanımlamak için.**
utançtan bakılamayan aynalar gibi... kendi içinde yazılan kaçıncı ifade yoksunu duygular... kimbilir kaçıncı sesleniş içten içe, kimbilir duyguları kaçıncı hançerleyiş, kaçıncı giyotine göndermeler içinde kıvranıp duran cümleleri.... sırları ile kaplı sırlı yolculuktur, o kadar zordur ki, hatta hani bazen karabasan görür insan, bağırır da sesi çıkmaz ya, kendi içinde sessiz çığlıklar olarak kalır böyle bir duygudur ifade edememek...
böyle bir şey olduğu kadar zıttı da var bunun. yani, duygularını güzel cümlelerle ifade edebilmek. basit görünüyor ama bu da önemli bir yeti. ve sizi öne çıkarabilir.
Bir eksiktir.