dayının ölmesi

kimilerine hiç koymayan hadise.*

kimilerine çok koyabilecek olan hadise.
(bkz: dayının baba gibi olması)

hekimoğlu derler benim aslımaa... ağğ... pardon lan , yanlış oldu.

en son çakır öldüğünde duygulanmıştım bu kadar. (bkz: ccc dayı reyiz ccc)

öyle böyle değil, çok fena koyar.

yaşı genç değildir belki ama insanı harbiden göt eder.

verilmiş sözler vardır. diplomanızı aldığınızda ilk elini öpmeye gidilecekler sırasındadır. emeği azımsanmayacak kadar çoktur.

şöyle anlatayım;

telefon gelir;

" oğlum, dayını yoğun bakıma aldılar."
şaka gibi gelir, ağlayacak gibi olursunuz. ağlayamazsınız. gözleriniz dolar, hastalığına küfredersiniz.

söyleyebildiğiniz sadece "neden" ve "geliyorum"dan ibarettir.

kanseri yenemeyen tıp dünyasına verip veriştirirsiniz. içinizdekileri bir türlü atamazsınız.

otobüse koşarsınız, apar topar..

yolculuk bitmez, 240 kilometre 2400 kilometreyi aratmayacak şekilde bitmez. yaşanılan anılar tekrar tekrar yaşanır.

240 kilometre biter bitmez hastahaneye gidersiniz. üzgün, kırgın, yarım kalanlar akılda...

ama acınızı kimseye belli etmezsiniz, metanetli olmak gerekir. malum baba acısı yaşayan, kardeş acısı yaşayanlar oradadır.

bekleyiş, sanki ölüm haberini beklemek gibidir. sabah olur. gram uyku uyumamış, bünye yorulmuştur. ama zihnen yaşanan hezeyan bunun önüne geçer akla dahi gelmez.

her şeyden daha yorucu olan, uykuyu bastıran yorgunlukta bir haber alınır.
"başınız sağ olsun."

iki damla yaş, evet sadece iki damla yaş yeterlidir içindeki kıyameti göstermeye. donarsınız. öyle bir donmak ki, sıcağın dahi yenemediği donmak. titretir.

işte sıcakta titremenin, üşümenin bu olduğunu öğrenirsiniz.

hele ki bir de toprağa vermek vardır. öpmeye dahi kıyamadığınız ölü bedeni gözünüze gelir. kefene konulmuş beden, toprağa bırakılır. onunla beraber toprağa girmek istersiniz.

üzerine toprak atılır.

tek teselliniz, ilk su vereni siz olmanızdır.

helallik istersiniz. sonra sizde onu orada bırakır gidersiniz.

zordur.

Babam öldükten sonra bana babam gibi yaklaştığı için,
Aslında yaptıklarımın yanlış olduğunu bildiği halde hep kırmadan anlatmaya çalıştığı için,
Çevreye karşı hep beni savunduğu için,
Bana güvendiği için,
Yapabileceğimi gösterdiği için,
Ve bana babamdan daha çok şefkat gösterdiği için
Onun ölümünü düşünmek bile istemiyorum...

benim de dayı olarak başıma gelecek bir gün. yeğenlerim özler mi beni acaba diye düşünüyorum.

http://www.youtube.com/watch?v=ijwGtxMIJCs

bir dayı ölür bir dayı gelir .

Kimseye dökemedim içimi yine her zaman ki gibi..o arka balkonda ki yengemden gizli sigara kaçamaklarımızda sana anlattığım gibi yine buradan da olsa sana dökmek istedim içimi..
Yine şaka yaptın bize ama bu sefer ki çok ağır oldu be daykom..darmadağın ettin beni..bizleri..
üzüntü demek yaninda çok hafif kalıyor çok hafif..
Keşke senin yerine ben girseydim o toprağa da görmeseydim o günü..
Üzerine toprağını sererken sanki kendi mezarımı kapatıyordum..
Beni Fenerbahçeli babanın elinden alıp Galatasaray'lı yapandın sen..
Emanetlerin bize emanet..sonsuza kadar..
Bugün mert'im le geldik sana görmüşsündür zaten..Mert O elinden düşürmediğin sarı kırmızı tesbihini bıraktı başucuna..Zaman seninle durdu çünkü..Bende 1 dal sigara bıraktım,sen duramazsın sigara içmeden bilirim..Uzun marlboro değil diye ne olur kızma bana..Çakmağında Mert'imde 1'er paket uzun marlboro alacağız son olarak..Ve sigarayı bırakacağız..Sende öyle isterdin eminim..
Sana asla hoşçakal demeyeceğim aslan daykom benim..Dayıların kralı..Gözün arkada kalmasın..

bazı dayılar halka mal olmuş kişilerdir ve bu kişilerin ölmesi bir anda binerce kişinin hüzne boğulmasına neden olur. nitekim ezel dizisinde ki Ramiz dayı ve kurtlar vadisi pusu dizisinde ki halo dayı karakterleri bu dayılara örnek olarak verilebilir.

Bu gün başıma gelen olaydır.

Hastanede vefat etmiş, duygularım o kadar nötr ki, ne üzüntü nede başka bir duygu var.

Tanım: dayınızın ölmesinden çok annenizin üzülmesine üzüleceğiniz olaydır.

Basiniz sagolsun dostlarim.

Anneannem artık çok yaşlı, dayım iki kez felç geçirdi yani rahatsız. Her ikiside muhtemelen yolun sonuna gelmiş gibi görünseler de, böyle bir durumla karşı karşıya kalacağımı aklıma getirmek istemiyorum.

Dayım paranın, hayatın, sağlığın hiçbir şeyin kıymetini bilememiş biri. Çok şeyini alkol yolunda ziyan etti. Belki anneannemi üzdü, başkalarını hem sinirlendirdi hem endişelendirdi.
Ama dünyada bana gösterdiği olumlu şeylerin hiçbirini başkalarına göstermedi.
O yüzden koyuyor içime bir şeyler.

içimi çok acıtan bir olaydı.

Bundan 4 sene önce benim de başıma gelmiş olay.
Aile bağları kuvvetli olduğunda babanızı kaybetmiş gibi hissediyorsunuz. Her kayıpta daha sıkı kenetleniyor insan kalanlara.
Dönüp geçmişe baktığımda Aklıma hep kuzenlerimle bana sofrada herkes yemek yiyelim diye zorlarken annemden gizli komik suratlar yapışı geliyor. Ne güzel çocuk sevmiş.
Toprağı bol olsun.

benim dayım da alkolikti, ama dünyanın en naif insanlarından, en zararı kendine simalarından biriydi. alkolizmasında babasını, yani hiç görmediğim dedemi çok erken yaşta kaybetmesinin bunda etken olduğunu düşündüm hep. benim açımdan çok enteresan bir gecenin ardından kaybetmiştim onu.

bir nevi, dayısını alkol alanların yad etmesini sağlayan başlıktır.

Yıl 2006. Ocak 9.

Kurban bayramı sabahı.bayram namazı vakti. Kuzenimden bir telefon geldi. Babam açtı telefonu.duydum kuzenim babamı kaybettik dedi. O anda babam titremeye başladı. Yorganı örttük üstüne hemen. Hepimiz şoktaydık ama bekliyorduk da böyle bir haberi. Çünkü dayımın beynindeydi tümör. Artık hatırlamıyordu bile bizi. Sıra anneannemle büyükbabama söylemeye gelmişti.
Onların yanına gidince hepimiz anladılar ortalık buz kesti.
Dayımın selasını beraber dinledik. Büyükbabam cebinden mendilini çıkardı usulca göz yaşlarını sildi. Anneannem kendinde değildi zaten. O günü hiç unutamıyorum.

3 gün önce yaşanan hala sindiremediğim olay, sanki hala kaçta geleceksin çay koyacağım diye arayacak, hiç arayıp sormadın diye kızacak diye beklerim, her an kapıdan selamın aleyküm diyerek girecek yada ben gelemeyeceğim demiri çek diye arayacak. Çok zordur hele Allah sıralı ölüm vermemişse. içini dökerek ağlayamazsın o zaman çünkü anneni, anneanneni teselli etmen gerekir. Özellikle dayın senin için dayıdan çok baba yarısı, abi yarısı ise daha bir zordur o dönem ne yapsan rahatlayamaz, yarım kalırsın. Ondan kalan hatıralarla yaşar, yada ölürsün. Tavsiyem yaşayın o sizi feryat ederken görse ne düşünürdü? Onun için ağlayın ama feryat etmeyin, isyan etmeyin. Ölenle ölünmüyor, iyi anılarıyla yaşatın. isteklerini yerine getirmeye çalışın. Onun sizin için isteyeceği şekilde yaşayın. Başınız sağ olsun.