bugün

dünyada bir çok melekimsi insanın hayatını ve kendi hayat düzenini mukayese ettikten sonra cenneti haketmediğini anlayan kişinin içine girdiği durum.
islam inancında cennet kapısı kimseye kapalı değildir. bundan dolayı hiç kimse böyle bir düşünceye saplanmamalıdır. yapılması gereken ise gayet açıktır. allah'a yürekten bir tövbe etmek ve bir daha eski günahları tekrarlamamak. bildiğimiz gibi allah affedicidir.
günah kavramının geniş bir alanı içine almasının insanı içine soktuğu psikolojidir.
(bkz: atın ölümü arpadan olsun)
yalnıştır. çünkü islam dininde yeis yoktur, olmamalıdır. hele ki allah'ın gaffur sıfatı düşünülürse, hiçbir mümin bu durum içinde olmamalıdır.
hayatında cok yanlıslar yapmıs insanın, biran yaptıklarını düsündügünde kabullendigi gercektir.
ümitsizliğe düşmekten değil cennete direk gidecek kişilerle aynı mekanı paylaşacak yüzü kendinde bulamayan kişinin durumudur.
bütün dostlar cehennemde,ne işimiz var cennette diyen kişinin yaptığıdır.
"cennete gidemiyoruz bari cehennemi hakedelim" veya "yan cehennem yan, bir kamyon odunla geliyorum ben de" sözlerini söyleyen insandır.
en azından kendine dürüst olmaktır. kim cennetle müjdelenmiş o 10 kişiyle kendini mukayese ettiğinde onlarla aynı mekanı paylaşmayı haketmediğini düşünmez ki.
insanın kendine yakışanı giymesidir. evet.
(bkz: havlu atmak)
ümidi kesmek demektir. ancak ümidi kesmenin de bir mantığı yoktur.
yaşadığı süre boyunca ya da şöyle diyelim, yaptıklarından sorumlu olmaya başladığı zamandan beri affedilemeyecek kadar çok günah işlediğini ve diniyle uzaktan bile alakası olmadığını düşünen insanın yapacağı eylemdir.
güncel Önemli Başlıklar