bugün canım yaşamak istemiyor

her güne bir anlam sığdıramadık. haftanın yedi günü bile kendini yılda elliiki kez tekrarlasa bile, biz bu yedi güne isimleri kadar farklı anlamlar veremedik. ölmek için yaşayanlardan olmak, yaşamak haricinde bir seçimi bulunmayanlardan olmak... işin felsefik kısmının, battal boy siyah poşetlere bokunu çıkardık biz.

her şeye kızdık, her şeye güldük. herşeye yetiştik biz, öyle sandık. ama her gün her şeyi kaçırdık, kaçıracak kadar kör olduk. düşündük, kafamızı yorduk. nefreti kıskançlığı gözümüzün önüne getirdikçe, üst kirpikten alttakine kadar büyüttük bunu. göremedik önümüzü. her zaman gurur öne geçti boynuz misali, kulaksa sevmekti. her zaman geçmişti onu zaten. şaşırmamıştık. öyle kabullendik biz kulağı, kıkırdağı falan.

ikili oynadık değil mi? "a" derken "evet"ti fakat, "a ama hem de b" derken hayır dedin her şeye. her gün ne olacağını kestirdikten sonra yarını görmek o kadar lüzumsuzki, o kadar olur işte.

ne olacağı belli, bugün canım yaşamak istemiyor. yarın uyandırın beni...

(bkz: sözlüğe kimse anlamayacak şekilde dert yanmak)

(bkz: haydi gel ölelim)*

artık aldığın nefeste bile eski tat yoksa, yaşamak tamamen angaryaya dönüştüyse dudaklardan çıkması muhtemel söz.

sevdiklerin senden önce gider, gidişleri izlemek koyar insana. ama kalanları da kaybetme korkusu daha da çok koyar. öyle çok korkarsın ki yaşamak tattan çok acı verir. "başkaları ölürken yaşamak da neymiş ki?" diye düşünürsün. ama umudun da vardır hani. "belki buradakinden çok daha iyi durumdalardır." dersin. işte bugün canın sıkkındır o zaman, ama yarın daha iyi bir gün doğacaktır belki. bugün yaşamak istemezsin, yarına uyanmak istersin.

ancak şu da vardır ki "çok geç olana kadar yarın asla gelmez".

bir açıdan "dünya'ya geliş biletimi iptal ettirmek istiyorum" demektir.

Buhran dolu bir günün sancısıdır. bu durumda Uyumak tavsiye edilen yöntemdir.

öyle sıcak ki; içtiğim iki soğuk bira bile azıcık serinlememe vesile olmadı. öyle sıcak ki otlar bile sararmış; öyle sıcak ki sevdiğim adam bile başkasını sevdiğine karar vermiş
; bugün canım yaşamak istemiyor.

geçici bir istek; öyle geçici ki hava serinleyince geçer...

(bkz: yarını bekle açılırsın)

her gün söylediğini fark ettiğinde daha bir anlamlı gelen söz.

sabah kalkmak zorunda oldugu an da insanın aklına ilk önce, koca bir "yeter ulan" diye bagırmak geliyor, sonra bu cümle.

bunu diyen hemen ölsün lan, valla durman hata.

hayata yanlış pencereden bakan kişinin söyleyeceği bir sözdür.

her lise öğrencisinin sabah okula gitmek için uyandığında sarfettiği söz. neyse ki akşama doğru geçiyordu biraz.

yaşama bir gün ara vermek .yarın devam etmek .

ruhsal duruma baglı olarak verilen refleksolojimsi şey.

can, bedene yük olduğunda hissedilen, söylenilen.

Genellikle vapurdan inip pıhtılaşmış insan yığınına karışmadan önce içten söylenen söz.(birde sabah ayağınız kaydıysa daha kuvvetli söylenir.)

Başka versiyonlarıda bulunur.
(bkz: Başım ağrıyor)