bugün

klasik anne, teyze ve bilimum komşu mottosudur, evet motto biraz garip ama öle işte,

eline bir tane kalem alıp halıya yüz üstü devrilip ablasının defterinden kopardığı yırtık sayfaya gelişi güzel harf ve rakam çiziktiren her çocuk bu büyüklerin gözünde ileri zekaya sahiptir, ve büyük bir merakla büyüyünce acaba hangi meslek dalına el atacak diye beklenir.

sonuç; çocuk sıradan bir bölüm kazanır, 6 senede okulu zor bitirir sonra gelsin kpss ler gitsin üds ler.
genel kanı sanırım budur. (bkz: baran 14 yaşında arkadaşları ona eınsteın diyor)