bugün

en asil duygunun insanıdır.
annesinin kucağında oturan küçük çocuk, eliyle kurt işareti yaptı. içime umutsuz bir mutsuzluk çöktü ilk başta. sonra annesi dedi ki; "ne o kurt işareti mi yapıyorsun?" o zaman içimden dedim ki o anneye; "ama o daha bir çocuk, bununla tanışması için çok erken değil mi?" çocuk şöyle dedi annesine; "hayır, bir kuş o, bak, uçuyor."

ey güzel çocuk; keşke elindeki kuş gibi, kurt kimliğinden sıyrılıp özgürce uçabilse tüm dünya insanları da. keşke senin kadar temiz hayallerle adlandırabilsek, biz koca cüsseli; ama kıt akıllı insanlar, evrenin bir türlü anlayamadığımız, barışa doğru kanat çırpan dilini.