bugün

Merak edilen sebeplerdir. Neden şiir yazar ki insan? Havasızlıktan boğulmak üzere olan evrende nefes alabilmek, var olabilmek, elinde iyi-kötü ne varsa dökebilmek için mi eteklerine? iç dünyasının dışarıyla olan kavgasında anlaşılabilir olma derdi midir kendini kanıtlamak ya da kanatmak? Enteresan. Açık ve net.
yazılan her şiir insana zarar verir insan çoğu zaman acılarını yazar kağıda her yazdığında içinin bir kopyasını döker artık acı bir değil ikidir insan onu her okuduğunda iç dünyasına itilir zaten karışmış olan bu dünyada tekrar dirilir.
amatörse daha çok içini dökmek. biriken duygularından kurtulmak için.
profesyonel ise de edebi ve az miktarda maddi kaygılar.
Yükü var taşıyor, davası var yaşıyor, sözü var yazıyor..
beslediği kuşu ölmüşse. ölen kuşumuza sürekli şiirler yazardım. hala yazıyorum kimse duymasın, aramızda.
padişah yalamak için mesela. NFK gibi.
için içine sığmazsa, ağır gelirse kelimeler yüreğine, dök dilinden kelimeleri kağıda.
söyleyecek sözün varsa, duyguların sığmazsa engin denizlere, al kalemi eline yaz satıra.

not: gece olmasa belki bir anda çıkmazdı elimizden yukarıdaki satırlar.
edit: hassas duygulu şair ruhlu insanların işidir şiir. herkes şair olsaydı acaba dünya bugün böyle mi olurdu ?
Anlatamamak.
Yaşanılan ani iniş ve çıkışlar sonucu gelen ilham perisi olsa gerek.
içindekileri duyurmaktır ,bir haykırıştır dünyaya.
En çok da yağmurda ıslanmaktır ,sözlere ve düşlere ağlayarak..
Yeteneği olup,amaçsız şiir yazabilme lüksünü barındıran binlerce insanın varlığı ile, öyle çok da önemsenmeyecek bir durumdur.
Bence dönemin şartlarına göre değişendir. Günümüzde ne iyi şairler var ne de sevdiğine şiir yazan. Günümüz twitter vine instagram devri. Sevdiğin uzakta diye acı çekip şiir yazacagina facebooktan mesaj atıyosun falan. Özlemler aynı belki ama günümüz gençleri eskisi kadar umutsuz değil. Mahallendeki kız bakmadiysa üzülmek yerine açıyorsun sosyal medyayı her mecradan arkadaş edinebiliyorsun. Devir mesafeler varken bile yalnız kalmama devri.
dürtü. içinde birikiyor birşeyler ve yazmadan geçmiyor. durmadan aklında olan tek şey yazmak. sadece yazmak. okutmak bile değil. işte o dürtü yaptırıyor herşeyi.
Bir kadın , siyaset ,duygu ve düşünceler edebiyat ve sanatın güzelliğinin farkına varmak ve onu sevmek hoşlanmak. ve tabi ilham lazımdır tabi ilhamsız yazılmaz hayatında hiç şiir yazmamış insanlar anlamaz bu ilham olayını bir insan neden hayatında hiç şiir yazmaz ki ? ben de bunu saçma buluyorum bak.
ırkçılık gördüğü için yazabilir yada gurbette olduğu için.
Aşk, özlem, sıkıntı ve dertten şişmek, sinirlenmek ve sevinmek gibi çeşitli durumlardan kaynaklanabilen sebepler.
Çocuktur her eline kâğıt kalem alan yazdığını zannediyor paylaşmaktan da çekinmez bu ergenler.
rahatlama eylemidir.
çok dolmuştur içindekilerden kurtulmak ister.
kimisi ağlar kimisi içer kimiside duygularını kağıda döker.
duygusuzda yazılabilir tabii ama onları yazmak için zamanında yeterince acı çekmiştir zaten.
genel olarak şiir yazmak insanın kendini anlatma rahatlama yöntemlerinden biridir.
hergün yapılan işlerin monotonluğunu dizginlemek ister insan..

ve aşk..
yoğun duygularıdır.

o duygular ki bitmez, tükenmez, anlatılmaz, anlaşılmaz... bir sen bilirsin o duyguyu ki şiirini bile okuyan senin anlattığın gibi anlamaz.
görsel

bir derdi vardır. satırlarla anlattığı.
kimseye dökemedikleri kelimeler olabilir eteklerinde. Onları döküyodur.

Yazabildiğini görmek de bir sonraki şiiri yazarken ayrica bir motivasyon kaynagi oluyor.
Yüreği taşmıştır vesselam.
Dünyada eşi benzeri olmayan 1 şiir yazdım.. Can için değil tabii canân için. Şiirlerde böyle başlar..

Yar açar bi yara, sonra o da akar sayfalara.
bazen cok doluyorum sözlük.

bi yere kusasım geliyor. Orası da kağıt oluyor.