bugün

bir cemal süreya şiiri. Küçük yaşta kaybettiği annesinin acısı hissedilmektedir şiirde.

şimdi
utançtır tanelenen
sarışın çocukların başaklarında.

ovadan
gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
çeviriyor o küçücük güneşimizi.

taşarak evlerden taraçalardan
gelip sesime yerleşiyor.

sesimin esnek baldıranı
sesimin alaca baldıranı.

ve kuşlara doğru
fildişi: rüzgarın tavrı.
dağ: güneş iskeleti.

tahta heykeller arasında
denizin yavrusu kocaman.

kan görüyorum taş görüyorum
bütün heykeller arasında
karabasan ılık acemi
- uykusuzluğun sütlü inciri -
kovanlara sızmıyor.

annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra doğur beni.
şefkat ve sevgi özlemi kokan cemal süreya şiiri. son bölümü tüm mazinin hüznüne rağmen ılık bir mutluluğa açılır.
--spoiler--
kan görüyorum taş görüyorum
bütün heykeller arasında
karabasan ılık acemi
- uykusuzluğun sütlü inciri -
kovanlara sızmıyor.

annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra doğur beni.

--spoiler--

'çocukken öperek uyutan bir annenin hasretini çektim, gecelerim o melek öpücüğünden yoksun, karabasanlarla dolu, acemi çocuk karabasanlarım,bölüyor uykularımı, izleri de hayatımı kanatıyor. özlem duyduğum o melek şefkatiyle öp beni sevgili, öp ki tüm çocukluk karabasanlarım dağılsın, uykularım kesiksiz, hayatım yarasız olsun, pembe çocuk düşlerimde bugünümün aşkını yaşayayım, mutlu bir çocuk, sevilen bir aşık olarak yeniden doğayım.'
(bkz: doğmamış çocuğa öpücük)
cemal süreya nın yüreğindeki anne özleminin dışa vurumudur. bu kadar güzel şiiri ancak cemal süreya yazabilirdi.
metin altıok'un bir dizesine gülümseyen cemal süreya dizesi. rahmetli altıok'un şiiri şöyledir:

anamın bıraktığı yerden sarıl bana!

cemal süreya'da hep bir şeyler eksktir: "y", adres, anne vs...

bunlar - y harfi dâhil (neden olduğunu sonra yazacağım)- hep bir aidiyet hissine aittir. adresler arar cemal süreya çünkü bir yere ait olmak ister. annesini anımsamak ister çünkü sıcaklığı özler.

beni öp, sonra doğur beni

dizesi de işte böyle bir aidiyet hissi taşır. cemal süreya bu dizesiyle aşkı ne denli kutsadığını gösterir. sevgilinin hayatına sonradan girmek ona yetmez. cemal süreya o sevgilinin bir parçası, sevgiliyle bir bütün olmak ister. ve onu rahime düşürecek şey bir cinsel birleşmeden ziyade dudağa veya yanağa kondurulacak bir öpücüktür.

bu öpücük aynı zamanda içine hayatı üflemekle eşdeğerdedir.
(bkz: freud)
ne beni kimse öper ne de doğarım bu saatten sonra. film izlerim, rakı içerim olmak isteyip de olamadıklarımı anımsarım. bir tren geçer nereye gittiği bilinmez. geçen tüm trenlerine binmem ömrümün. beklemek. beklemek. beklemek. bütün trenlere beni hatırlatır.
küçük yaşta annesini kaybetmesi, annesiz büyümesinden sonra her kadında annesinin arayışına dönüşen ve duygularını da böyle iç acıtan dizelere dökmüştür
Annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra doğur beni.
Cemal sureya'nın aynı adlı şiirinin en güzel cumlesidir. Bütün şiirin anlamını ve güzelliğini tek başına yuklenmistir.

Ben ahmed arif sevdalısı bir insan olarak cemal sureya'nin afrika ve sevgilim,ben şimdi şiirlerinin yeri bambaşkadır bende.ama her ne kadar bambaşka olsa bile bu siirler benim için konu olan şiirin verdiği o keskin hissi başka hiç bir şiirde bulamazsınız ya da bulabilirsiniz bilemiyorum.