bugün

babamdır.

Çocukluğum, ilk gençlik yıllarım, üniversite senelerim hep mücadele içinde geçti.

Hep bir şeyler yetmedi, eksik kaldı. Hayat bizi yoklukla terbiye etti, varlığın kıymetini yoklukla bildirdi.

Babam büyük adamdı, ama çok kazanamadı. Bizim ceplerimizi parayla dolduramadı.

Kimsenin lokmasına göz dikmemişti, bir kibrit çöpü dahi hak etmediyse eğer onun olmamıştı.

Üniversite yılları hastalandı. Hem kendimin hem kardeşimin üniversite masraflarını karşılayabilmek adına çalışmaya başladım.

Kolayına kaçmadım işin. Burs diye etrafta koşturmak yerine, ekmeğimin peşinde koştum.

Yaşıtlarım kafelerde buluşur, yer içer eğlenirdi.

Ben okuldan çıkar işe koşardım. Öyle ki gece saat 3’lere kadar proje yaptığımı, sabah okula gidip sınava girdiğimi bilirim.

Şimdilerde uluslar arası bir firmada çok kritik bir pozisyonda yer alıyorum.

Bu günlere gelmemdeki yegane sebep babamın bize haram lokma yedirmemiş olması, babamın bize erdemli insan olmayı öğretmiş olması.
güzel babadir. babaligin hakini vermistir. alnindan öperim.

benim pederde öyle canim ya.
babam biz çocukken oturturdu yamacına benle kardeşimi, uzun uzun anlatırdı. aç kalın ama ne sizin ne sizden sonra gelenlerin karınlarına haram lokma sokmayın diye. rızkınızın peşinde koşun kimseye tamah etmeyin diye tembihlerdi.

ilk işimde sıkıntılı durumlar gördüm, hep babamın sözü gelirdi aklıma, bir gün aç da kalacak olsam babamın sözünü dinlemeliyim diyerek istifa ettim, 2 gün sonra çok iyi bir pozisyon için arandım. hala sözü kulağıma küpe. bu günlere geldiysek onun sayesinde.

edit:
yanlış anlaşılan baba olma ihtimali de vardır. doğru bakmak, doğru görmek gerekir böyle zamanlarda. ne fakir edebiyatıdır bu ne de babanın olması gerekeni övmeye çalışmasıdır.

bu babanın evlatlarıyla dertleşmesidir aslında. eve, evladına doğru düzgün birşey getiremediği için, yol parası verip okula gönderemediği için, çocuğu arkadaşlarının yanında küçük düşüyor sandığı için ve hepsinin suçlusu olarak kendini gördüğü için mahçup olan bir babanın, zor günler geçiriyoruz ama doğru yoldayız deme aracıdır.

dilerim bir gün anlamak zorunda kalmazsınız.
Babam olma ihtimali yüksek olan babadır. Her zaman böyle der sağolsun ve eminim ki hep doğrudur.
bilal erdoğan'ın babası değildir.
(bkz: fakir edebiyatı)
bütün babalardır.
amk birinizde evet ulan çaldım çırptım başkasının hakkına girdim, emeğini sömürdüm sizi hiç hak etmediğim paralarla büyüttüm demiyor ki zaten.

babalarında bu esas oğlan edebiyatı yapmalarına bitiyorum.

bunu diyen adamlar mercedes'e biner işçisine 50 lira daha fazla para vermemek için 40 takla atar sonra da ''la size haram yedirmedim'' edebiyatı yaparlar.

hırsızlık tek çeşit değil kardeş.
takdir edilesi babadır bazen de haram lokma rast gelmemiş baba olabilir.
adam gibi adamdır.
BABAMIN BANA BIRAKACAĞI TEK MiRAS DiYEBiLiRiM.
bakan değildir.
Dünyanın böyle babalara ve evlatlara ihtiyacı var.
nedense münir özkulu anımsatmıştır.