bugün

canım..sahiden canımsın bak şimdi senin için yaşıyorum sen mutlu ol azıcık olsun tebessüm et diye gör bak her istediğin olacak..annem gösterdiğin her yol o kadar doğru ki öyle anlamsızım sensiz bana düşen tek şey..az kaldı canım..
ya seni çok seviyorum hayatımdaki en değerli insan sensin ama bu otoriter tavrın, ısrarcı karakterin insanı çileden çıkarıyor. birde seslendikten sonra cevap vermemi beklesen seslenir seslenmez bir daha bağırmasan güzel olacak. unutmadan lütfen ben konuşurken dinlede yüksek sesle söyleyince bağırdı olmasın.
çok üzüleceksin, yanımda olsa diyeceksin şimdi. akşam aç yattım ben anne. midemin sesini dinleyerek uyudum. burda olsan da en sevmediğim yemeği yapsan.
sevgili anneciğim atışmalarımızın en büyük nedeninin sana benzemem olduğunu biliyorsun değil mi?
bıraktığın oğlun bugün yeterince ayakta.!
nasıl bitsin ki sana yazdığım şeyler ? beni 9 ay tam tamına besleyip büyüttün, şimdi hangi sözüm denk olur ki söyle allah aşkına ?
beni az önce delirttin,dır dır dır başımda. işlerim bir düzene girse basıp gideceğim çok yoruldum, sıktınız artık. katlanılmaz bir insanım o yüzden tek başıma yaşamam lazım, bunu anladım herkes de kendi hayatını huzur içinde yaşasın ne yapıyorsanız yapın.
Sevgili anneciğim,

Seninle her gün en az 1 kez bağırışırız. O sırada ses tonumu kontrol edemem ama o kavgadan 2 dakika sonra yine uysal ben olurum. Senden özür dilerim, sen de başta kızsan da sonradan normale dönersin. Gerçekten sevmediğim huyların var. Mesela yaşını başını unutup benimle inatlaşmandan nefret ediyorum. Büyük olan sensin, alttan alman gerek. Ama hep ben alttan alıyorum canım. Olsun, kusurlarına rağmen seni seviyorum. Çünkü aslında senin beni çok sevdiğini anlayabiliyorum.

Bu arada seninle dizi muhabbeti yapmaya bayılıyorum. Arkadaşlarımla yaşadığım sorunlarımı anlatıyorum, içimi döküyorum; onu da dinliyorsun. Kısacası seni herşeye rağmen seviyorum, iyi ki hayatımdasın.
Canım annem, bitannem!

kendini o kadar çok alıştırdın ki bize anlatamam. kapıyı sen açarsın, işten gelirim ben demeden yemeğimi hazırlarsın.
her sabah işe giderken hem kapıdan geçirirsin hem de camdan el sallarsın. bunlar senin benim için yaptığın en basit şeyler.
ama bir gün ben işe giderken geriye dönüp baktığımda, camda bana el sallamadığını görürsem dünyam başıma yıkılır.
aklımı, dengemi kaybederim.

sevgin, şefkatin iyi hoşta; keşke mümkün olabilseydi de kendini bu kadar alıştırmasaydın.

sevgiyle kal, hep yanımda kal.
seni çok seviyorum.
(bkz: yazarların annelerine yazdıkları yazılar)
senin beni herşeyden ve herkesten çok düşündüğünü biliyorum, bunun için asla bir karşılık beklemediğini de ama inan bana sen de benim en değerli varlığımsın ve hayatımdaki tek gerçek kadınsın. Bana vermiş olduğun tüm emekler için sana minnettarım, karşılığı ödenmez biliyorum ama ben yine de elimden geleni yapıyorum...
-derslerini aksatma oğlum, bak biz yaşlandığımız zaman sen bize bakacaksın yavrıım.
-anne tamam ben yeterince çalışıyorum hatta size yardım etmesi için çocuk yapıyorum.
benim hakkımda ki endişelerini fırsatını bulunca 2 saniyelik zaman zarfında bir anda nasıl söyleyebiliyorsun çok şaşırıyorum anne.
içinden gelenleri katkı maddesi olmadan anlatabilecekleri yazılardır.

bu gün sen aradın, turşu yollar mısın ve seni özledim içerikliydi. demek istediklerimi anladın mı acaba.

bir şeylerin tadı yok. her şey çok anlamlı ve bu yüzden tatsız. özledim seni. her yaramazlık yaptığımda tarlaya gidip çiçek topladığımı hatırlıyor musun?
ah ne salağım. hayatta bana dair hiçbir şeyi unutmayacak tek insan sensin. ben büyüdüm, yine kırıyorum bazen insanları ama artık çiçek toplamıyorum. kırılmışlıklarıma sayıyorum.
sen sanıyorsun ki ders çalışmak için bu bayram gelmeyeceğim. hayır anne. ben üzgünüm. yüzüne bakacak yüzüm yok.
güçlü bir kadın olmak için çıktığım yolda tökezledim. kırık yok belki ama kesin çatlak var. senin hayalini yaşıyorum, hayal kırıklıklarımı katmadın mı hesaba?
biraz üzgünüm anne. seni çok özledim. ama halim yok rol kesmeye. burdakiler kanıyor. niye gelmiyorsun deme.
sen kanmazsın. sonra ben ağlarım içimi çeke çeke. beni üzenler sana çiçek toplamazlar anne.
benim canım acırsa seninki de acır.
seni acıtmak bana koyar, en çok o koyar. bırak çok iyiyim san. neyin var dediğinde turşum yok diyeyim. bırak.
bir şeylerin tadı yok. karışık olsun turşu.

sen anne olunca anne olmayı anlarsın diyosunya. ben evlatken evlat olmayı bile anlayamadım.verdiğim sözü tutamadım. insanlara güvendim, kırıldım, canım yandı.
yüzüm yok.
geçtiğinde gelirim. turşu yerim o zamana kadar. anne turşusu
senin elinin değdiği bir şeye ihtiyacım var işte...

merak etme. arife gününde saçlarımı senin gibi kazıya kazıya yıkarım.
vazgeçtim beni merak et hep.

seni seviyorum annem.
anneciğim yazacaklarım az ve öz.
hayatımdaki en değerli insansın. insan değil meleksin.
insan hiç askerdeki oğluna göndere göndere pembe havlu gönderir mi?
hasbinallah!

yazamayacağım daha fazla.
dünyanın en tatlı, en güzel elli,en anlayışlı, en kafa dengi, en hayata 4 bir elle tutunmuş annesi. ben senin pamuğun seni çok seviyorum.
gözyaşım kadar temiz desem varlığının yanında saygısızlık olur, ömrümsün desem kıymetinin yanında kifayetsiz kalır. aldığı her nefes için rabbe dua edilensin, parçan olduğum için şeref duyduğumsun, asla senin kadar özel olamayacağımı bildiğim içinse başımı eğdirensin. kelimelerimin yetersizliğini hissetme sebebim iyikimsin, rabbim yokluğunu göstermesin.
anne bizler için artık ağlama. senin gülmeni istiyorum.
bekle beni annem....
bir şarkı açmıştım, sonra -otomatik- ne çıktı biliyor musun?
Kaldım anam gurbet elde
Hasret sabrımı deniyor
Yüzünü göreyim gelde
Eller beni göndermiyor
Nerde bir yolcuyu görsem
Aklıma sılam geliyor
Ben ne zaman bir of çeksem
Hatırıma anam geliyor
Kızım diyor gözüm diyor
Ağlama sus kuzum diyor
Benden garip dertli anam
Senden ayrı onmaz
Yaram ne sarılan ne seven var
Eller sen değil ki anam
Ne arayan ne soran var
Çaresizim halim yaman

içim nasıl sızladı bir bilsen... her hücremle şarkıya eşlik ediyorum. Gözyaşlarım da bana... Bu gün, içimde, dışımda, ağzımda, yüzümde, gözümde, gönlümdeki o her zamanki yerindesin. Bir başka özledim seni; inan burnumun direkleri sızlıyor. Üzgün yüzünü görüyorum. Ardından da sıcacık, şefkatli gülümseyişini. "Hiç bir şey yıkamaz beni" diyorum. Öyle cansın bana, öyle güçsün, öyle sabır...
içindeki hasretin sessiz çığlıklarını duyuyorum; karışıyor benimkilere. Birlikte yaptığımız her şey, yanında olduğum her an, ömrümün en değerli anlarıymış; bir kez daha anladım. Sen benim en kıymetlim, en özelimsin, en uzağımsın. Ah anacığım, tek mesafeler uzak. Kalbime dokununca hissediyorum seni. Annem, her zerremde yaşıyorsun sen, nefes alıyorum seninle birlikte. Sen aklıma gelince kocaman oluyorum önce sonra da bebek... Nazlar mısın bugün beni? Annem kokunu verir misin bugün bana?...
Bir gün bahçene geleceğim, haberin olmayacak. Uzaktan yine bütün hücrelerimle, sesimin alabildiğince söylicem bu şarkıyı sana... Duyduğunda kalbinin coşkusuna tanık olmak istiyorum, bu anların bedeli olsun diye. Bekle anacığım, cennet kokulu, pamuk yanaklı, meleğim. Bekle beni...
kendimi bugun çok buruk hissediyorum anne...
bugun yanında olmalıydım anne sabah seninle uyanmalıydım güne kokunu içime çekmeliydim ama ben yalnız uyuyup sabah hiç bir sey yokmuş gibi işe gelicem.
çok özlüyorum seninle yaşadıgım gunleri bayramları ne güzel heyecanla uyanır bayramlıklarınızı giyerdik babamın senin elini öperdik.
ben yine bayramlık aldım anne yine giyicem ama gune heyecanla başlamadan sıradan bir gunde evden çıkar gibi.
keşke yanında olsaydım yine pazardan aldıgın kazak pantolu giyseydim yada hiç bayramlıgım olmasaydı ama bugun yalnız olmasaydım.
cok duygusalım bugun biri iler git dese ağlamaya hazır. eğer birazcık cesaretim olsaydı istifa eder yine gelirdim yanına ama bılıyorsun benim çalışmam gerek hemde çok.
eminim sende buruksun bugun çünkü bir tek ben eksik olucam yarın yanında çok istedin gelmemi ama olmadı işte anne.
alamadım izin. biliyorum yarın kalbin benimle olacak. sende hep bir eksiklik hissedeceksin. aradaki tek fark sen bir kişinin eksikliğii ben hepinizinkini hissedicem.
alışmamışız biz böyle ayrı bayram geçirmeye hep bilikte gecirdik yapamıyorum bu yüzden tek olunca.
sana bunu belli etmesemde ben çok etkilendim bu durumdan. çok mutsuz oldum. inşallah bu ayrı geçirdiğimiz son bayram olur annem.
yarın çok daha kötü olucam biliyorum ama sana bugun yazmak istedim seni seviyorum hepinizi çok çok öpüyorum.
yaptıgın güzel yemeklerden ve baklavan'dan benim için birer porsiyon fazla yermisin anne çünkü onlarıda çok özledim.
yaktın beni anne. hastayım diye ilgileniyorsun, ıhlamurları dayıyorsun anladım da bu kadarı da yapılmaz. kaç gündür o limonlu balı yemeyeyim diye uğraşıyorum. allasen az önce yaptığın neydi? tam dalmışım ekrana, komik bir şeyler okuyorum. tepeme dikilip "kocaman aç ağzını" deyince ben de boşta bulunup açtım ama o nasıl bir kaşıktır yarebbim. kırdın nerdeyse bütün dişlerimi. bir de o bal nasıl o hale geldi. sirke mi döktün içine anlamadım ki. çok darıldım yani anne haberin olsun.

annemden beklemezdim bunu, kör oldum. cemal süreya okuyorum da bu aralar.
" anahtar paspasın altında. "
göz atınca genelde her yazarın annesine güzel duygularla yazdıkları yazılardır. düşündüren acaba gerçekten her insan annesini kayıtsız şartsız bu kadar sever mi..
Tanıdığım her kadında seni aradım anne! Senden bir parçası olsun istedim hepsinin. Güçlü oluşunu, o gururunu, o şevkatini, o karşılıksız sevgini, o affediciliğini herşeyi, herkesi...
bu akşam olan her şey için senden özür dilerim anne... bu kadar, söyleyecek fazla bir şey yok.