başkasının yaktığı sigaranın kokusu

hiç bir zaman kendi yaktığınız sigaradan alamadığınız, süper kokudur. komşunun tavuğu komşuya kaz görünürmüş misali, nedense başkasının yaktığı sigaranın kokusu, hep farklı gelir insana. hemen bi tane ateşleme ihtiyacı hissedilir. özellikle, otobüs yolculuğu sırasında, şöförün yaktığı sigara buna en iyi örnektir.

uzun zamandırda içmiyorsan fena canının çekmesine yol açan olaydır.

rahatsız edici kokulardan bir tanesidir.

sigara kullanmayanlar için tartışma, hatta kavga nedenidir.

asla ve asla içilen sigarayla, dışarıdan koklanan sigaranın kokusu bir olmuyor. başkasının yaktığı sigaranın kokusu apayrı bir güzelliğe sahiptir. ama yine de kendi yaktığınız sigaranın dumanına eş değer olamaz. *

küçükken burnuma o kadar tatlı gelirdi ki bu koku, imkanı yok anlatamam. özellikle tekel 2000 sigarasında daha iştahla ve haz alarak içime çekerdim bu kokuyu. tabii, özentilik o zamanlarda başladı. önce yeni yakılmış sigara kokusu hoşuma gitmeye başladı, ondan sonra sigara paketini açmak, ondan sonra sigarayı içinden çıkarmak, ondan sonraa gerçekte sigara içiyormuş gibi sigara içmek...

ve hayat bu noktaya getirdi beni; şükürler olsun artık kendi irademle sigara içip içmeyeceğime karar verebiliyorum *
evet, budur.

pasif içici durumundadır. insanları rahatsız eder.

kısa 2001 içen adamla marlboro light içen kişi arasındaki farktır.
içmesemde bilirim.

anında bi tane yakılması gereken durumdur
(bkz: candır çeker bokdur kokar)

içen kişiyi bir fanusun içine sokma isteğinin tavan yaptığı andır.

hele hele karşıdaki sigara samsun 216 diye adlandırılan soba bacası ise mide kaldıran kokudur.

pasif içici konumuna getiren kokudur. bazen yemeklerden sonra bile 'bir sigara yakan olsa da koklasak' dediğiniz durumdur.

insanı sigara yakmaya azmettiren kokudur. hele ki o başkasının yaktığı sigara djarum ailesindense, tütsü kokluyormuşsunuz gibi hissettirir.

uzaktan hoş gelir.