bugün

ne yazık ki gerçek olandır.

koskoca osmanlı yı rusya nın azgınlığı iran ın arkadan vurmaları yıktı.

yok mu bunları ezip geçmenin bir yolu..
baş düşmanımız ayna gördüğümüzdür. insana kendinden daha fazla zarar verebilen biri var mı! ülke olarak gerek yakın komşularımız gerek uzak devletler ne dost ne düşman değillerdir. bir ormana girdiğimizde zararlılar var diye o orman düşman olmaz veya yararlılar var diye de tümden dost olmaz. prensip bellidir: zarar verme, zarar görme, faydalı getireni kovala. çoğu insan işyerindeki olumsuluklardan yakınır ve belki de idareciye- patrona düşman gözüyle bakar fakat başka çıkarı yoktur dostluk yürütmeye devam eder. ve bunu değiştirececeği günün umuduyla yaşar. ülkelerin de ajandası böyle olmalıdır. senden olana bile yaslanamazken, bir yabancıya da tümden dostum diye asla yaslanamazsın. bunu yapacağına hepsini dostum diye kucakla, işin düştükçe ara onarı olsun bitsin. çünkü onların da sana yapacakları bu zaten. işin özü: sen gerçekten ne istediğini bil yeter.