baskasinin evinde sicamamak

gençliğinde başkasının evinde sıçtıktan sonra sifonun bozuk olduğunu farkedip bir travma yaşamış insanın dramıdır.

yatılı misafir oldunduğunda donuna sıçmaktan daha mantıksız olan fobi.

teoride evet ama pratikte hayır olan bir sorundur.

ya tuvalet kagidi yetmezse, ya delik cok kucukse, ya hemen cikmaz ve saatlerce icerde kalmak zorunda kalirsam, ya cok koku olursa, ya biri ne yapiyorsun olm diye kapidan seslenir de bizi telasa sokarsa gibi endiseler barindiran bünyenin yapmaktan kacindigi eylem.

daha önce gittiğiniz bir misafirlikte gittiğiniz tuvaletin sifonunun elinizde kalması ve musluk tamircisi edasıyla yarım saat tuvalette kalıp komple rezervuar tamiri* yapan biri icin daha sonrasında işeme eyleminin dusuncesi bile yanlıstır. başkasının evinde sıcamamak olayını akla bile gelmez.

"Senin göt altın kaplama mı affedersin?" sorusunu aklıma getiren olay.

ilginç psikolojik rahatsızlık bu, zıttı ise,başkasının evine sıçıyorum ölese varım düşüncesidir..her iki görüşü taşıyan insanlarında manyak olduğuysa su götürmez gerçektir..

çocukluktan gelen, sebebini bilemediğim ve genetik olduğunu düşündüğüm kahrolası bir huy. evden ilk uzun süreli ayrılışımda neler çektiğimi bir ben bilirim.

koku sorunu sebebiyle geri kaçan eylem.