babasız büyüyen çocuk

eğer bır kıza, her erkekte baba sevgisini arayacak ve asla mutlu olmayacak bir kalbi kırıktır bu kız.
ve bir erkekse, erken yaşta büyümek zorunda kalan ve çocukluğuyla sevgi anlayışından ödün veren bir adamdır.

babasız büyümüş bir çocuk eğer kız ise bilinçdışı babasına çok benzeyen birisini sevgili olarak seçerler.
tüm o baba sevgisini bu erkeğe yüklerler.
baba sevgisinden mahrum kaldıkları için sevdiği erkekten de beklerler o şefkati ve sevgiyi..

fakat her zaman bi şüphe bi güvençsizlik yaşarlar bu kişiye karşı.
çünkü yaralıdır.
çünkü o ilk aşkı olması istediği adam da onu bırakmıştır.
çünkü yıkılmıştır ve bi yanı hep eksik kalmıştır.

fakat karşı taraf ona bu sevgiyi veremezse veya terk ederse ya da aldatırsa bu kişiler hayatının ikinci yıkımını yaşarlar.

Fakat burdaki bazı insanlar önyargıyla yaklaşıp genelleme yaparak 'hepsi kendinden olgunlarla çıkarlar' diyerek bu kızları yargılayarak aynı kefeye sokarlar.
Size ne desem azdır..

yazık..
O yargıladığınız kızlar sizden daha adamlar bilesiniz..

bénimdir. lanét ediyorum hayata.

görsel

yağmurda ve karda çorapları ıslanacaktır. pek kimselerle de konuşmaz.

şehit çocuğudur.
fotoyu görünce insan çıldırıyor.
görsel

Benimdir. Hergune lanet edip, her sabaha yasamamak icin uyanmaktir.

Zor bir hayat geçiren çocuktur. Mutsuz büyür özellikle etrafında bir baba figuranı yoksa. Kimse babasız annesiz kalmasın.

eğer erkekse ileride çocuğuna çok iyi bir baba olacaktır. çünkü baba eksikliği nedir bilir.

Sorunlu çocuktur. Sorunlu bir birey olarak topluma karışır. Babası ölmüş cocuklar değil kastım.

çocukken zoruna gider ama büyüdükçe alışır. pek bi sorun değildir. büyütülecek bir mevzu hiç degildir.
baba olgusunu dayanıklık bir figür olarak görmektense, destek almadan ayakta kalabilmeyi öğrenir. avantajı bile var yani.
boşanmış çift çocuğu olmanın bozuk psikolojisi diye bir saçmalık var bir de. nedendir anlamam, her başarısızlığa bu sebep gösterilir. babam yanımda yoktu ühü ühüü! neden bir babaya ihtiyacın olsun ki? kendini yetiştirebilir insan. babasız olmak, zayıf olmak degidir ki.
"babam gibi olmayacağım, çocuğuma sevgimi göstereceğim, hiç yalnız bırakmayacağım"
bu lafları edenlerin tamamı, akşam elinde telefon ya da tv'de maç ile meşgul. tabi kahvede falan değil de evde duruyorsa akşamları. hic biri çocuğuna yarım saat bile ayıramaz. tv, telefon, tablet, kitap, bok püsür olmadan, sadece çocuğuyla konuşarak geçirdiği aralıksız yarım saati yok hiçbirinin. herkes kolpa, her sey palavra.

ne demiş şair,
bana derler babasizlar büyümez
büyüdüm de gurbetbeller dolaştım...

özet; diğerlerinden farkı olmayan çocuktur.

2 çeşit babasız büyüyen çocuk vardır:
a)babası hayatta olmadığı için babasız büyüyen çocuk.
b)babası hayatta olduğu halde babasız büyüyen çocuk.
bunlardan (b) şıkkı daha talihsiz,daha ızdıraplı olandır.Allah yardımcıları olsundur.

pisikopat, ayyaş, sapık, bir baba ile büyüyen çocuktan binlerce kat şanslı çocuktur iyi yönden bakmak lazımdır.

kendi kanatlarıyla uçmayı çok erken taşta öğrenen çocuktur...

Ulan entry girmeyeceğim diye kendimi zorladım ama dayanamadım. Zor iştir allah babası sağ olanları onları büyüyene kadar başından eksik etmesin. şairinde dediği gibi ''babasız kalmak savaşın ortasında komutansız kalmak gibidir'' savaşmaya devam ediyoruz. Açmayın böyle başlıklar ricam olsun.

Hayat siker dikkat edin.