baba sevgisizligi

baba sevgisi ile zıt anlamda değildir aslında baba sevgisizliği. baba tabi ki sevilir fakat sevgi görülmez bazen bazı babalardan, baba sevmez demek de değildir bu, bir tür ifade problemi vardır.baba sevilir fakat baba sevmeyince doğru haliyle ifade edemeyince oluşabilir bir baba sevgisizliği.zıt değildir dememin sebebi de burda baba sevgisiyle. çocuk sever ve doğal olarak sevgi bekler göremeyince de baba sevgisizliği oluşmaya başlar yavaş yavaş.baba sevgisi baba sevgisizliğini getirir yani.

bazen öyle bi üzüntü duyulur ki bu durumdan. lan keşke hiç görmeseydim babamı, keşke ölmüş olsaydı da ölümüne üzülseydim, gidip mezarında ağlasaydım, yaşanmamış hayeller kursaydım denilir. her filmin, baba oğul sahnesinde gözler dolar, belki kanal değiştirilir felan. anlatırsam şimdi hiç susmam o yüzden...

fazla söze ne gerek var.

Hayatta Ben En Çok Babamı Sevdim / Can Yücel

Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla ha düştü, ha düşecek
Nasıl koşarsa ardından bir devin,
O çapkın babamı ben öyle sevdim.

Bilmezdi ki oturduğumuz semti,
Geldi mi de gidici hep, hepp acele işi!
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi.
Atlastan bakardım nereye gitti,
Öyle öyle ezber ettim gurbeti.

Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
40ı geçerse ateş, çağrırlar istanbul
Bi helallaşmak ister elbet, diğmi, oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oynunu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu.

En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim.