bugün

bahsi geçen arkadaşın yaşı 18- ise, biliniz ki "ebeveyn zoru" sebebiyledir.

ha bir diğer korkunç ihtimal var ki bu adam çok yavşak.
farklı olmak için yalan söyleyen insandır. aslında ateist falan değildir.
imana gelip müslüman olmaya karar vermiştir.
arkadaşın ilim irfan yolunda ilerlediğini düşünmeye neden olucak hadisedir.
epcs: mücahit napıyon lan sen burda?
ateist arkadaş: abi sus çaktırma ele vericen şimdi!!
epcs: ateist değilmiydin lan sen napıyon camide, neyi çaktırmayayım lan?
aa: abi hadi sesini keste şu halıyı yüklenelim bak bu pahalı bişeye benziyo.
epcs: lan oğlum lan yoksa sen buraya şey içinmi geldin lan bak dilim varmıyo söylemeye.
aa: ee çok biliyodun islam bursu vereydin bana. 3 aydır ayaklarım dondu lan evde hadi ver şunu omzuma doğru.
(bkz: at yalanı sikeyim inananı)
bu kişi lisedeyse cuma günü okulu asmanın en kolay yoludur. ordanda ver elini internet cafe.
cuma namazı müdavimlerinin yarattığı bir hayal kahramanıdır.

(bkz: dincilerin hayal gücü)
(bkz: mümin arkadaşı kerhanede yakalamak)
artık ateist olmayan arkadaştır. tövbe etmeye gelmiştir.*
büyük ihtimalle bir arkadaşını kıramamıştır yada gitmek gelmiştir içinden ama ateist bilindiği için insanların onu yadırgayacağından da çekiniyordur. işte bu durumda onu utandırmamak , mahçup etmemek, yadırgamamak gerekir. sanki her zaman geliyormuş gibi yanından geçilip gidilmelidir.
(bkz: folklorik olarak sana saygım var ama sana tapamam)
(bkz: din ve vicdan hürriyeti)
insanın kandırıldığını hissetmesine sebeptir.
(bkz: allah kabul etsin)