apaçi kavramından sonra saç yapmaya korkmak

evet başıma gelen durumdur.

ayna karşısına geçiyorum şöyle hafif bir kaldırayım diyorum, sonra yok lan apaçi olduk böyle diyip tekrar indiriyorum.

bari önleri indereyim arkalar kalsın diyorum, yok amk böyle daha apaçi olduk diyorum.

yanlardan biraz bombeler versem diyorum, ya yok amk sultanbeyli apaçisi gibi oldun nidaları eşliğinde en sonunda bütün saçlar dağınık entel marjinal adam havasında bırakılır ve dışarı çıkılır.

bırak dağınık kalsın o halde.

tanım: gereksiz bir korkudur. insan kendisini nasıl beğeniyorsa saçlarını öyle yapmalıdır. mesela sen şu şekıl yaparsın, o bayan bu şekıl yapar, şu şekıl yapar.