bugün

Bir evladın nankörlüğünü gösterir. Anne bütün gün uğraşıp her gün ne yemek yapacağım deyip yaptığı yemeği beğenmemek şımarıklıktır.
-evlenince veya üniversitede anlar...
anneye karşı yapılan saygısızlıktır. anne başkadır.
yokluk yaşamamış hep bi eli balda bi eli yağda büyümüş çocuktur.

inşallah bu durum fazla sürmez şükretmeyi öğrenir.
Anasının yemeğini beğenmez gider sevgilisinin tatsız tuzsuz yemeğini bayılarak yer.
(bkz: nankör evlat)
Carpilirsin bak. Anne o anne hic olur mu begenmemek. Sevmesen bile eline saglik anne disarda atistirmistim ben cok yiyemiycem diyiceksin.
söz konusu olmayandır. yıllarca gurbette yemekhanelerde yedikten sonra anne yemeği insanın burnunda tüter tam aksine.
ANNenin suçudur. vermesin yemek bakalım ne oluyor.
(bkz: zıkkımın kökünü yiyesice)
Vatan hainliğinin bi tık altıdır.
anne yemeğinin güzelliği tadında olmadığını bilmemektir.
Yurtta kalmamış insandır.
Öğrenci evinde kalmış birinin yapmayacağıdır.
Zıkkımın kökünü ye ya da bunu bulamayanlarda var oğlum bak komşunun oğlu senin boyunu geçmiş.
anne yemeği hariç olanları beğenmemek kadar zordur.

başka yerde yemek yersin güzel olmamıştır. annem ne güzel yapardı deyip ya yemeği bırakırsın ya da istemeye istemeye yersin. hele ki gittiğin yer misafirlikse pot bile kırmana neden olur.
önüme lapa pilav bile koysa da 3. tabağı isticeyeğim kaç yıl geçerse geçsin canım anam.
annenin yemekleri tat olarak kötü olsa da dışarıda yapılan yemeklere kıyasla daha vitaminli ve faydalıdır. çünkü en azından 4 kişilik bir aile için yapılır; yurtlarda ya da lokantalardaki gibi kazanlarda yüzlerce kişiye birden yapılmaz. ne yediğinizi bilirsiniz. eğer doğru pişiriliyorsa tadı çok ta önemli değildir, önemli olan faydasıdır.