annenin odaya gelip kahvaltı hazır demesi

Ne büyük devlettir. Anneyi kaybettikten sonra hüzünle hatırlıyor ve özlüyor insan.

peki ya annenin siz ders çalışırken elde bir tost tabağı ya da meyve tabağı veya tuzlanmış salatalık olan tabak ile içeri girmesi.

Üst kata çıkmak zor gelirdi de alt kattan seslenirdi rahmetli. bir daha hamur işi kokusuyla uyanamayacak olmak, seslenişini duyamayacak olmak. Üzüyor işte ne denir ki.

bir de oğlu maymuna da benzese yakışıklı oğluşum diye girer.

size ne nereden bildiğimden kardeşim.

ilk olarak annesi hayatta olmayan arkadaslara, sonra da annesi cok uzaklarda olan arkadaslara, kendimi de ekleyerek sabir dilemekten baska birsey gelmiyor elden. anneleri yaninda olanlar, kiymet bilmemezlik yapmayin lutfen.

geçmişin güzel günlerinde kalmış, anne hayata veda ettikten sonraki süreçte kahvaltısız ve kahveyle geçirilen her yalnız sabahta hatırlanıp yürek burkan güzel olay. her şeyini özledim, o hayatımın güzel ve sıcak yıllarının başlıca sebeplerindendi. ondan sonra hiçbir şeyin tadı tuzu kalmadı zaten.