ankaralı erkekler

güvenilir, yakışıklı, adam gibi adamdır. genelde takım elbiseyle anılan bu güruh başkentli olmanın verdiği hissiyati dış görünümüyle birleştirme eğilimindedir. erkek adamın hangi şehirden olduğu farketmez ama ankara kökenli olmak aksesuar hatta etikettir.

(bkz: anket değildir)

ankara simidi gibi çıtır, ankara koyunu gibi yumuşaktırlar. *** *

sivasın, istanbulun, izmirin erkeklerinden farklı yada özel bir şeyi olmadığı kanaatinde olduğum erkeklerdir.

diskoya takım elbise ile giden, hatta takım elbiseyle içip dans eden tipler görürseniz bunlar ankaralıdır.

devlette çalışan kötü erkeklerdir.*

(bkz: ankara erkeği)

iç anadolu insanının neredeyse tüm özelliklerine sahiptirler. biraz mafyavari tipleri vardır. ister devlet memuru olsunlar isterse kaporta ustası takım elbise ile gezmeyi severler. hepsinin ortak özellikleri alemci olmalarıdır. ankara oyun havalarına dayanamazlar hemen oynamaya başlarlar. delikalı yanları hep ağır basar, sevecekse sever, sevmiyorsa da açık açık söyler. kavgacıdırlar ufak bir şeyde hemen parlarlar, "la" "bebe" "mal" cümle içinde en çok kullandıkları kelimelerdir. her memlekette olduğu gibi ankaralı erkeklerinde bozuk modelleri vardır lakin diğer coğrafyalara nazaran azdır burada. racon keser gibi konuşurlar bazen, fakat konuşma şekilleri böyle olduğu için yanlış anlaşılmamalıdır. pavyon kültürüne sonuna kadar hakimdir. rus kadınları halen en çok sevdiği şeydir.

kendini ankara'ya ait hisseden, orda doğmuş ya da doğmamış olması ile bağlantı bulunmayan erkekler. ankaralı kızların muhtemel kısmetleri.

bir ilimizde yaşayan ya da memleketi orası olan erkeklerdir*.

şöyleleri de mevcuttur:

(bkz: adanalı erkekler)
(bkz: adıyamanlı erkekler)
(bkz: afyonkarahisarlı erkekler)
(bkz: ağrılı erkekler)
(bkz: amasyalı erkekler)
(bkz: antalyalı erkekler)
(bkz: artvinli erkekler)
(bkz: aydınlı erkekler)
(bkz: balıkesirli erkekler)
(bkz: bingöllü erkekler)
(bkz: bitlisli erkekler)

(bkz: gümüşhaneli erkekler)

(bkz: kahramanmaraşlı erkekler)

(bkz: vanlı erkekler)
(bkz: yozgatlı erkekler)
(bkz: zonguldaklı erkekler)

bonus:

(bkz: beytüşşebablı erkekler)
(bkz: şereflikoçhisarlı erkekler)
(bkz: çemişkezekli erkekler)

Benim yaşadığım çevrede ve köken olarakda hakiki ankaralı olan üç tip erkek vardır bir kısım kızılcahaman akdoğan ve devamında gelen belde kökenli olanlardır. türkçe'yi yutarak kunaşmayı severler ve genelde geri çekil, benden uzak dur gibi terimleri trakyalılarda olduğu gibi get, ez gibi kısaltmalara giderler ama bunu mümkün oldukça kısık sesle karşıya duyurmaya çalışırlar. yapı itibari ile minyatür tiplilerdir ve oruç gazi ile girişleri olmuştur.

ikinci tip ise eskilerden kalma yenimahalleli* erkek tipidir. eski memur kesimi ve büyük çiftçi kesimi yani orta direk ve onun bir üst kesmi oturduğu zamanlardan gelen. Eski türkçe'yi ve resmi dili kullanmaktan zevk alan ve giyimine özen gösteren tiplerdir. Bütün bir mahalle birbirini tanır ve o mahalleye yeni bir aile dışardan gelse bile lehçesi düzelir diye efsanelerde dolaşır.

üçüncü tip ise bürokrat ve zengin kesimin bulunduğu zamanın buğday fabrikaları sahipleri bahariyeciler ve eski ulus çarşısı dükkan esnaflarının oturduğu tabanda yayınlmış olan çankaya tipi erkekler gelir. bunlardan zaten söz etmeye gerek yoktur. neyi ne yapacağını çok iyi bilen ve özellikle çarşı esnaf kökenli olanların çok zehir ve muhabbeti zevklidir, oturup bir gün boyunca dinlenilir.

Anlatılan bunlardır. özellikle bu üç tipi durmadan anan teyzelerimiz amcalarımızdır. ama sonradan birkaç abimize para kazndırmak için yapılan olaylar ve askerler* her şehirde olduğu gibi çeşitleri yıkmış sorumsuz ya kaldırımın sağında solunda oturup kendini farklı hissetmeye çalışan yada durmadan eli götü oynayan, bir kızın yanına kafasını sallayarak gidip ve onu götürene kadar kafasını sallamaya devam eden ankaralı olduklarına inanmadıklarım insanlarla doldu taştı fışkırıyor.

Ama büyüklerim dediği tek bir şey vardır. "düzgün türkçe konuşamayan birisi ankaralı olamaz." derler. bu lafı duyduktan sonra zaten bu gelenlerin nerden geldiği çok açık ortadadır.

ağırlıklı olarak ankara'da yaşarlar.

kronun hasıdırlar.

ankaralı kızlar kadar çekici değillerdir.

içinde bulunduğum durumdur. güzel insanlardır efenim. ayrıca bir yanlışlığı düzeltmek isterim angaradır o angara.

sarı tutku denen kadının ne yaptığını anlayabilen erkeklerdir herhalde.

kozmopolittir. her türlüsü bulunur ama krosu harbi krodur, saçlarına perçem çektiyse gelişimini tamamlamıştır.

yumurta topuklarıyla, şahinle falan tam bir köy havası yansıtmaktadır. bir de bunların okumuşu var, saçı sakalı salmış kendini entel sanıyor püü.

tirip özellikleri cümle başında, ortasında veya sonunda mutlaka "la" kullanmasıdır. Özne, yüklem, dolaylı tümleç, belirtili nesne, kişi zamiri vs. gibi tüm dil bilgisi kurallarına uyum sağlar.

dikkate değer bir yönleri de yoktur zaten..

perudakiler de erkek bunlar da erkek işte..

kahrolsun biyoloji son tahlilde..

dikkate değer bir yönleri de yoktur zaten..

perudakiler de erkek bunlar da erkek işte..

kahrolsun biyoloji son tahlilde..

not: keko olurlar..

yapma guzel kardesim. misafir ederler seni bir daha ömrün de misafirlige gitmezsin.

Kötü düşünceli insanları ben alabilirim misafirliğe. O kadar da ölmedik. *

başkentli olduklarından ayrı bir havaları vardır bu adamların.

ankaralı erkek yoktur angaralıdır o. köçek kastamonu oyunudur. angara'da seymenler vardır ki adamı köçek diye oynatırlar.

bir ankaralı erkekler vardır bir de behzat ç. izledikten sonra ankarali erkekmis gibi konusmaya çalışan saçma erkekler vardır.

bu iki toplulukta la, lu, bebe, gardaş deyince sempatik olduğunu sanıyor. kabalık moda olmuş, ben koye gitmistim çocukken amasya merkezde yaşıyorduk. koyde akrabalarin biri bir sey sormuştu.
ben de bilinçsizce 'haaa' demişim.

bana, şehirde yaşıyorsun sen bir de haa ne olum kibar ol biraz hee denir demişti *
kibarlik hee idi işte asgsga *

ya yine cok dağıttım.
şimdi ıstanbulda yaşıyorum, herkeste bir kaba konuşma modasi.
üniversite okuyan adam, ıstanbulda büyümüş, mühendislik okuyor.

la gardaş diye hitap ediyor, be dilini ari sokasica oyle hitap mi olur :D