31 mayıs 2010 yılında başlıkta bahsedilen olaya rastlamaktayız. filistin e yardım için giden gemiden 16 kişinin israil tarafından öldürülmesini protesto için onbinler taksim meydanına yürüyor, israil büyükelçiliklerine tepki yürüyüşleri düzenleniyor, peki ya ölen askerlerimiz için ne yapıyor bu halk, koca bir hiç, evet ihh derneğinin gemisinde ki insanlar bizim vatandaşımız, ama askerimiz değil, ne de olsa üzerilerinde üniforma var, askerler, öcüler, postallılar. türk askerini size öcü gibi gösteren örümceklerde asıl suç, siz nasılsa birer piyonsunuz onlar için.
31 mayıs 2010 pazar gecesi iskenderun deniz ikmal komutanlığı na terör örgütü tarafından haince bir saldırı düzenlenmiş ve 7 vatan evladı şehit olmuş, 6 sı da ağır yaralanmıştır, sakın ağlama türkiye, unut şehitlerini..

edit: vay be, aramızda kimler varmış, ellerin dert görmesin lütfen o eksi butonuna bir kez daha basarmısın..
(bkz: şehitler için akp binası önünde miting düzenlemek)
tam olarak şu sebeplerdendir:

(bkz: türkiye de türk olmanın ucuzluğu)
(bkz: türkiye de türk olmamanın yüksek değeri)
(bkz: ülkede 6 şehit verilmişken israili konuşmak)
halkının beyni yıkanmış bir arap devletinde görülebilecek olay.
burda şehitleri konuşan topitoşların, şehit kelimesinin manasını ve açıklamasını tam anlamıyla bilmemesidir.
bölgenin delikanlısı ayağına yatmış ülkedir türkiye. büyüktür merttir vs. ancak kendi içinde sorunları olan ülkedir. daha pkk yı kendi içinde bitiremezken başka ülkeleri yardımına koşmak şereflidir ancak salak olunmamasıda gerekir. petrol ve para içinde yüzen arap ülkeleri filistinin durumuna sessiz kalırken türkiyenin bu durumu kendi iç meselesiymiş gibi benimsemesi saçmadır. amaç bellidir ülkenin iç sorunlarını halkın unutmasını sağlamak bakın bizden ne beterleri var demektir. gündem değişir şehitler unutulur konu filistin olur araplar olur.
sanki bundan önce verilen şehitler için tepki göstermişizde bir bu kalmış sadece cenazelerde bir ik slogan sonra evli evine köylü köyüne sen sağ ben selamet...
aslında bu başlığı altına birşeyler yazmak istemiyorum ama başlıkla beraber bir ironi oluşturmasından korkutuğumdan yazıyorum.

koyun gibi güdülen bir toplumdan daha başka nasıl bir hareket beklenir ki ! acıyorum şu an şu olanlara , savaş mı çıkarsa çıksın , ama yazık be kardeşim bu 7 ülke evladı sizin için , bizim için öldü ya ! haber kanallarınada sokayım , yavşaklar biride şehitlerimizle ilgilense be, nedir bu ya!?
ülkemizde ümmetçiliğin milliyetçilikten daha güçlü olduğunun kanıtıdır, maalesef...
(bkz: önce müslümanım sonra türküm)
halkı yönlendiren birileri olmazsa halkın kendi başına kaldığında, en basit tabirle ne kadar "geniş" olabileceğinin kanıtıdır.

son 3 günde en az 11 şehit var, memleket arabın derdine düşmüş. bu noktada medyanın kendi üstüne düşen görevi umursamaması tam bir ikiyüzlülük örneğidir. artık hiç birine acımıyorum. çürüsünler içeride.
ölen veya haksızlığa maruz kalmış mazlumlar için gösterilen hassasiyetleri yok yere ,saçma bir minvalden değerlendiren bir refleksçi zihniyet cümlesi.kıskanma desen kıskanma değil be kardeşim burada acıları ve tepkileri mi yarıştırıyorsun diyesi geliyor insanın.kim diyor ki tepkisiz kalınıyor.tepki de anladığın şehitlerin kemiklerini sızlatan cenaze töreni provakasyonları ise,çok şükür ki bu aziz millet şehidine adabıyla sahip çıkıyordur merak etmeyin.
her türk asker doğar felfesesine sahip oldugumuz ve bir ölüp bin doğarız gibi hir şehidin arkasından söylemlerde bulunmayı alışkanlık haline getirmiş bir toplum olarak gayet normal karşılıyoruz şehit haberlerini.

x bayanın bacakları gazetelerde boy boy yer kaplarken bir şehidin haberi kıyıda köşede dört satır halinde haber konusu oluyorsa toplumumuzda muhteşem bir duyarsızlık oldugunu çok rahat bir şekilde görebiliriz.
şehitler "güzel öldükleri" için yaşanılan durumdur. ayrıca "kaderleri" böyleymiş ne yapacaktık yani. "bu işin kaderinde bu var", "zaten bu millet alışık", "yan gelip yatma yeri değil askerlik"...
(#8226784)
''ve en kötüsü de alışmaktır'' öbeğinin vücut bulduğu olaylardan biri.
keranede çalışan fahişenin sikilmeye alışması gibi bir durum bu aslında. şehit demeyelim ama biz buna. asker ölümleri. savaş mağdurları. bu sıfatlar daha uygun. neden öldüler sorsana bi bana.
"Ateş düştüğü yeri yakar." diye bir sözü var Atalarımızın , işte o sözün önemi burda anlaşılıyor.
Ne yazık ki halkımız şu fikirdedir ; "Bana dokunmayan yılan bin yaşasın." bu fikir ise aynen bu başlıktaki gibi tepkilerin öncüsüdür.