bugün

sanırım hobisidir. tabiki insanın insandan öğreneceği tecrübeler, fikirler vs vardır. fakat bunu kimin ne şekilde ve koşulda söylediği önemlidir. 23 24 yaşında, sözde yaşını başını almış, acılarla olgunlaşmış, dolmuş, taşmış birinin bana yapacaklarımı söylemesine hastayım. kendi hayatına dair tecrübeler fazla gelince ayağa kalkar. tebeşiri alır tahtaya "dersimiz hayat" yazar. kendini dev aynasında görmek derim ben buna. mesela ben bu vatandaşı sevdim. parmak kaldırdım. konuşmama izin vermedi. hep kendi konuştu. saçmalayıp durdu. pek bi memnundu halinden. ayıp olmasın diye dinler gibi yaptım. benim ondan böyle bi isteğim olmadı. bu vb saçma rollere de zaten hiçbir zaman yakışmadı. yaşını kücümsemiyorum. onun küçümsediği, garipsediği şeyler yanında bu hiç. ben daha olgun, anlayışlı sanmıştım. fakat hala çocuk. neden mi ? tahtaya çıkıp nasıl sevdiğimi şema halinde anlatacaktım sınıfı terk etti...

kaldı ki çok sevdiği insanları kaybedenlerden daha fazla kimse olgunlaşamaz. önce ölümler göreceksin, tek başına mezarlarının başında acıyla dikileceksin, hiç gelmeyeceğini, bir daha görmeyeceğini bilerek, mukadderata boynunu eğip oradan uzaklaşacaksın. arkana bakarak rüzgar uğultularıyla. olgunluk, hayat dersi bu bile değil bir bakıma ama o çok şey. ha bunları yaşadıysan o zaman gel bana hayat dersinin feriştahını ver.

akıl yaşta değil başta diyenler olabilir. ama olay ve olgunluk önce yaşta sayın yazar. 5 sene önce babam hayattaydı, geçen sene ananem yaşıyordu. onlar ölmeden önce ben daha farklı bakardım hayata. onlar ölürken, hayatımızdan çıkıp giderken yaşım aynı mı kaldı?
15 yaşında ki ergenlere sor bakayım. Hatta sorma facebook durumlarına bak...
daha ne yaşamış ki neyin dersini vermeye kalkışıyor. iyice hadsizlik.
Kimi insanlar gerçekten daha erken olgunlaşıyor. fakirlik ve zorluk görmüş ya da başından bir travma geçmiş ya da çok iyi bir maddi duruma sahip ve dünyayı gezmiş. bence burada kriter kızı ailenin iyi yetiştirmesi. günümüzde böyle kızlar yüzde 1 bile değildir.
Görüp geçirdiklerine bakılması gerekir.
23 yıllık deneyimini paylaşmaya hakkı olan kızın tecrübelerini paylaşmasıdır.

yaşamadıkları hakkında fikir yürütmeden anlatması yeğlenir.

9 yaşındaki yeğenim sınıfından aşık olduğu çocuğa evlenme teklifi etti.

büyükleri kararının erken olduğunu söyledi.

yeğenim zamanın çok hızlı geçtiğini kendisinin büyümeyi beklemeye sabrı ve zamanı olmadığını sevdiği erkeğin başka biriyle evlenmesine izin veremeyeceğini söyledi.
20 yaşındayım ve gördüklerimi görmeyi geç anlatsam damarınızdaki kan donar.Psikolojik yardım amaçlı gittiğim psikiyatrist anlattıktan sonra 2 cümle kurdu birisi soruydu "nasıl dayanıyorsun" ikincisi Allah sabır versindi
Her hafta okuldaki bilgili kız arkadaşımdan kızlar hakkında samimi ders aldığım neticesinde inanabileceğim yönerge.
Samimi kızları kendinizden uzaklastırmayın gençler.
https://www.google.com.tr...edio.com/amp-haber/760501

Yaşına değil verdiği nasihat ile ne kadar bağdaştığına bakılmalı.