büyük bir hastalık sonucu, topluca ölümlerle şehir nüfusunun arabalarla birlikte yarısının ölmesi trafiğe tek çaredir. Ya bu ülke kaotik bir ülke, bize öyle düzenli işlevsel şeyler gelmiyor, eğer tramvay yaparsak bir şeyini eksik yaparız, bizim işimiz o açığı mitosumuzla kapatmak.

http://karganeruda.tumblr.com/

Yaşantı, tam anlamıyla bir fiyasko. idrak edebiliyorum. ne konuşabiliyor ne de yeri geldiğinde doğru sözlerle doğru açılımlar yapabiliyorum. az önce bir kızla konuşmaya çalıştım, sanırım yüzyılın fiyaskosuydu. her hareketimi yanlışlıyorum. kendime güvenim kalmadı, içinde olduğum bu şey tüm özgüvenimi emiyor. uzun süredir bir şeyler yaşamanın ne olduğunu anlamakla uğraşıyorum. her akşam 17 dakikalık şarkının tamamını dinliyor ve bir sürü şey kuruyorum. kurduğum şeylerin kimse ile ilişkisi yok, yaşam ölüm ağaç görüyorum. sonra büyük tarlalar. bu tarlaların ortasında tek bir ağaç, kan gördüm. babamı görüyorum. sonra öldüğümü, başarısız olduğumu yenildiğimi. kendimle ilgili çok şey anlatıyorum, hiçbiri beş para etmez şeyler. cümleleri toparlayamıyorum. düşler görüyorum hızlı ve kısa metrajlı küçük aralıklarla. göğüs kafesimde derin ağrılar var, neden biri beni öldürmüyor, niye ölemiyorum. ağrıyor. ağlıyor. anımsadım yaşıyorum, duyuyorum acıyı emiyorum, yaşayamıyorum, her gün tamamlanan ciğerimi tekrar ısırıyorum, ama ateşi çalmadım, hiçbir eylem bu cezamı karşılamadı. şimdi, yabancılaşıyorum- gidiyorum, geliyorum. hiçbir vakit içinden çıkamayacağım bir iradesizlikle boğuşup dövüşüyorum.

"etliye sütlüye karışmayacaktım başlık açmayacaktım" diyordum kendime dayanamadım geçirdim. Hülaşayı toplayıp topuklarımdan vurdurulmak sureti ile yatmaya gideyim. Ama bir sakin olsalardı keşke lan müsamaha etselerdi olma mıydı diye de üzüldüm."

Bu monoloğu yaşayan yazardır kendileri. * *

okumaktan keyif aldığınız yazarlardır. *

edit: lan başlık açayım dedim elime yüzüme bulaştırdım sakin olun beyler devam.

tüketim toplumunun otobiyografik retoriği.

(bkz: palahniuk)

Smyrnedir ?

göz kapağını ağır tuttu geceye
dayanamadı uyudu
onun esintisi kendi varoluşunda küçük gizlerdi
sonra büyüyüp erdem oldu
dün gece dedi;
uykusuzdum
ölü benizli vızıldadı
gündüze gözlerini açtı
nefesini horultusuz dumanladı
uyuyormuş gibi
Şimdi esnafında bir terziymiş
diğerlerine temiz gülerek
konuştukça dudaklarına uzanan bıyıkları
altın sarısı gülerek
belkide istemeden dünyayı
itemeden
kabul eder gibi düşününce erdemi tahayyül gücünden
yeni yüzler çıkarır
kısa notlar denizden
merhaba dedi sonra ,
ben tanımsız.
ıssız bir sızıdan
ısı olmayan
sızıyı gördüm denizden
gözlerine çivi sokarak dünyanın
ortasına hüzünden delik açacak
ayağına bağladığı melankolisini
denizin dibine salacak.
sahilde güneşi ayakları altına alıp
sırtını yakanın karşına vererek
son bir kez baksaydımla
kapanacak oyun
eskişehir garında
kuru toprakta bitecek

ve biz
cüm ile leyi ex ederek
anlatının gücünü hiçlemek için
bir kez daha ince parmaklarımız varmış gibi yapacağız.
Uzunca cümlelerde anlam yükünü kaldırmak için
boş sayfalarca
beyaza boyayacağız
ölümü ediminden ayırıp,
kanırtarak utancı
atıfta bulunmuş yeniye
cüm ile leyi ex ederek.
Küçük erk dünyasında
biz vajinalı yakışıklılar.

"fix kadın kıyafetleri konusunda, üniversiteli bayanlarımızın gösterdiği özene karşılık, oluşumuz gereği düz giyinmek zorunda olduğumuzu hatırlatırız. Eteğin her türlü kesimi varken iş hayatında pantolonun tek bir kesimi vardır.
biz kitle ruhu anlayışından yola çıktığımız için değil de, kapitalist devlet sisteminin yaratmak istediği tek tip çalışan insan ideolojisinin dayatılması mağduruyuz.
bu nedenle belki bizim bu konuda affımız var - lakin sizler giydiğiniz her babet için tarladan hasat edilen ürünler gibisiniz. sadece irili ufaklı."

http://fizy.com/#s/1d33e9

love for granted.

dinlemeden geçmeyin.

#9476260 bu entryim oylandığında nickaltıma duygu dolu mesajlar geleceğini düşünmedim değil. neyse Çay koyup gecenin ilerleyen saatlerini bekleyeyim.

güvercin morarmıştır.
sarı günün arta kalanı
uç- madan kanadına alır şehri
taşır ceketi tüm hüneriyle
öyle bir ceket ki bu
partıltısı yok
iki dirseğinden yamalı
askıda konuşuyormuş gibi
söyledikleri hep aynı şeyleri düşündürüyor
manevra ve uç!

pink floyd abimizden gelsin ;

dogs.

(bkz: baltali ilah)

edit: bunu niye eksiliyorsunuz onu anlamadım ?

su katılmamış bir asosyal ve bir noktada histerik olduğum için, sürekli nick altıma bir şeyler girilip girilmediğini merak ediyorum. Aslında bir önemi yok, yabancılaşma efekti görmek istiyorum. zira tanışma meselesinde çok itici laflar edebildiğim üzere kimseyle de tanışamam. çok okumaktan geliyor bunlar başına diyen anneme de ne beslediğimi düşünemedim. ama öyle nevrozlarım var ki kendimi sürekli başarısız hissediyor olmamın sebebi bu olsa gerek diyorum. Baba figürü erkekler için neden bu kadar önemli diye de düşünmekteyim. zira babamı yıksam da onun gibi olacağımın her an farkındayım. bu şehir sokak çocuklarına acıyor farkındayım, ziyaretçilere, bohemlere, evsizlere çocuklara hırsızlara bile acır bu şehir, ama histeriklere acımıyor.

ikisi de erk zihninin ürünüdür. ikisinin de varoluş kırma üzerine eline su dökülmez.

herşeye rağmen güzeldir okulum. bahçelidir. çatısıdır dardır ama yine de ferahtır. Fakültesi edebiyattır. interneti ağır hocaları kebaptır, biraz da kel, yarısı salaştır. azıcık marjinal, birazcık anaçtır. yeri geldiğinde dikenli ama hep sulaktır.

-paket kullanmıyorum. *

(bkz: kilise yakan metal grup)

insan değiller bunlar.