bugün

alerjik astım

4 yaşımdan beri peşimi bırakmayan lanet hastalık.
çok küçükken nefes alamamak nasıl bişey bilirim, bahar gelmesin diye dua etmek nasıl bişey bilirim . geceleri uyuyamam çoğu zaman ufacık toz tanelerinden bile tıkanma potansiyelim var.zyrtec denen dandik ilacın hiç bi işe yaramadığında bilirim ve onun gibi yüzlercesinin. çantamda devamlı spreylerle dolaşmanın ne demek olduğunuda bilirim. ben bunları çok küçükken yaşamaya başladım 16 sene geçmiş hala yaşıyorum. burnumun boğazımın lanet bitmek bilmeyen kaşıntıları, işe yaramayan ilaçlar.. en sonunda aktarlardan çıkmaz oldum o çay benim bu çay senin içiyorum bir nebze rahatlarım diye. gece belki uyuyabilirim diye. bunların yanında tatlı çikolota vb maddeleride tüketmem bir yere kadar eğer kaçırdığm anda bittim demek uzun süre cildimde kırmızı kaşıntı lekeleriyle dolaşıcam anlamına geliyor. ve hayatımın sonuna kadar bu hastalıkla yaşıycam ben hayatım boyunca hergün odamı temizlicem ben hayatım boyunca elimde spreylerle yazın 40 derecede hapşırmaktan denizde giremiycem ben.. işte bu yüzden hiç bir zman çocuğum olmıcak benim çünkü bu hastalığın göz göre göre başka bir canlıya geçmesine izin veremem annemin yaptığını ben yapmıcam. fazla dramatize etmiş olabilirim ama ben rahat nefes alabilmenin ne demek olduğunu baharda dışarı çıkmanın ne demek olduğunu biliyorum ben yaşıyorum ben.